Η ΞΥΠΟΛΗΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ

Οι Κυπριανάδες είναι ένα μικρό χωριό  δίπλα στο δικό μας  που , για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλοι οι κάτοικοι του χωριού είναι  γιατροί  η δικηγόροι.

Ο χειρότερος είναι φυσικοθεραπευτής.

 Η πλατειούλα του χωριού  με τους πάγκους σου δίνει την αίσθηση αίθουσας αναμονής  εξωτερικών ιατρείων.

Σε αυτό, λοιπόν το χωριό ζει μοναχός του τα τελευταία χρόνια ο μοναδικός βιολιστής του χωριού.

Από τότε που πέθανε η γυναίκα του οχυρώθηκε στο σπίτι  του σαν τον Σαμουήλ στο Κούγκι , περικυκλωμένος από αδίστακτους επιστήμονες .

Αντιθέτως στο χωριό μας ο καλύτερος (και μοναδικός) μαθητής  τελείωσε την έκτη δημοτικού με πεντέμιση,   με «διαγωγή κοσμία» και η τελετή αποφοίτησης του ήταν ισάξια του πανηγυριού του  «Θωμά».

 Δεν χρειάζεται , φαντάζομαι , να υπογραμμίσω ότι ο δάσκαλος ήταν Κυπριαναδίτης.

Το χωριό μας για κάποιο επίσης ανεξήγητο λόγο  βγάζει μόνο  μουσικούς. Όλοι  μικροί μεγάλοι τραγουδάνε  η ασχολούνται με την μουσική.

Επειδή όμως η ενασχόληση με την μουσική δεν είναι προσοδοφόρο επάγγελμα ,  θεωρούμεθα συλλήβδην ανεπρόκοποι , γλεντζέδες  και τεμπέληδες.

Αν επικρατήσουν πλήρως οι  νέες αξίες της εποχής μας  τότε , ίσως , δεν είναι μακριά η μέρα που , με εντολή του Μιχαλολιάκου θα οδηγηθούν στα κρεματόρια οι βιολιστές.

Από αίσθημα αλληλεγγύης ,λοιπόν,  προς τον πολιορκημένο συνάδελφο , ο δάσκαλος της χορωδίας μας , Ο Αλέκος ο Μέγας , μας έβαλε την ιδέα να πάμε ένα  σαββατόβραδο να του κάνουμε καντάδα το αγαπημένο του τραγούδι.

Μας έπεισε , δε, να πάμε με τα πόδια στο διπλανό χωριό και ξυπόλητοι.

Ο ίδιος είναι συνέχεια ξυπόλητος γιατί πιστεύει ότι η άμεση επαφή με την μητέρα Γή  αποφορτίζει τον οργανισμό από την συσσωρευμένη ενέργεια , πράγμα απολύτως απαραίτητο για μουσικούς του δικού μας επιπέδου.

Έτσι κινήσαμε μετά τις δύο τα μεσάνυχτα ξυπόλητοι μέσα στα σκοτάδια.

Κουτσά στραβά φτάσαμε, κάναμε την καντάδα μας , συγκινήθηκε  και βιολιστής , μας κέρασε , του κάναμε και παρέα λίγη ώρα, αναπτερώθηκε και το ηθικό του και ξεκινήσαμε να γυρίσουμε πίσω , τρείς ώρες πριν να φέξει.

Το να πάς στους Κυπριανάδες ξυπόλητος  μια κουβέντα είναι.

Το γυρίσεις τον ανήφορο όμως είναι περισσότερες από μία κουβέντες .

Ο Αλέκος το διασκέδαζε διότι  οι πατούσες του είναι σα σόλες.

Η  χορωδία όμως αποδεκατίστηκε μέχρι να φτάσουμε επάνω . Ο ένας ήταν εδώ και ο άλλος ερχόταν εκατό μέτρα πιο πίσω  κουτσαίνοντας.

 Άκουγες μέσα στα σκοτάδια , από την παρακάτω στροφή  του δρόμου , χριστοπαναγίες ενάντια στον Αλέκο και τις θεωρίες του.

Φτάσαμε στο χωριό σαν εξαντλημένοι μαραθωνοδρόμοι κατά τις τέσσερις το πρωί  ένας -ένας.

Είπαμε να κάνουμε και τελετή απονομής μεταλλίων στο Φόρο  αλλά δεν είχε κανένας κουράγιο να περιμένει .