Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Τα τρία πιθανά σενάρια μιας σκοτεινής ιστορίας

Τόν Απρίλιο του 2006 το Πανελλήνιο είχε συγκλονισθεί εξαιτίας της συζήτησης στην Ιερά σύνοδο για την αγιοποίηση του ιερομονάχου Βησσαρίωνος Κορκολιάκου.
Κατά την εκταφή της σωρού του Βησσαρίωνος διαπιστώθηκε ότι αυτή δεν είχε λιώσει. Θεωρήθηκε απο παράγοντες της εκκλησίας ότι αυτό ήταν θαύμα και προτάθηκε η αγιοποίηση του.

Τότε έγραψα το παρακάτω χρονογράφημα το οποίο δημοσίευσαν γνώστες εφημερίδες , Site, ενώ κυκλοφόρησε και χέρι-χερι σε φωτοαντίγραφα σε διάφορες πόλεις της χώρας.
Τα ιερατεία τότε μου είχαν "ψάλλει τον εξάψαλμο"

"Στις αρχές Απριλίου θα συζητηθεί στην Ιερά Σύνοδο της εκκλησίας της Ελλάδος η υπόθεση της αγιοποίησης ή όχι του ιερομόναχου Βησσαρίωνα της μονής Αγάθωνος του νομού Φθιώτιδας.
Η εκταφή του λειψάνου έγινε στις αρχές του Μαρτίου και προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων. Αντιφατικές ιατροδικαστικές γνωματεύσεις, δηλώσεις επιφανών ψυχολόγων και πολιτικών, δηλώσεις Χριστόδουλου και Ζακύνθου Χρυσοστόμου, δημοσιεύματα εφημερίδων για το θαύμα και κοσμοσυρροή πιστών στην μονή Αγάθωνος από όλα τα μέρη της χώρας.
Σκοπός αυτού του άρθρου, όμως, είναι να δημοσιοποιήσει την αθέατη πλευρά των αντιδράσεων των ανθρώπων της καθημερινότητας. Αντλήσαμε το υλικό μας από τις ατελείωτες συζητήσεις που γίνονται σε καφενεία, κομμωτήρια, γυμναστήρια, ΚΑΠΗ, κουρεία, οινομαγειρεία, παγκάκια πάρκων και που αποκαλύπτουν έναν πλούσιο προβληματισμό και μία διάθεση προσέγγισης του θέματος από πολλές και διαφορετικές πλευρές.
Επιλέξαμε και παρουσιάζουμε τα τρία πιο δημοφιλή σενάρια που κυκλοφορούν ανάμεσα σε δεκάδες άλλα.

Σενάριο Πρώτο:
Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο ή όλη ιστορία είναι «δουλειά» του Χριστόδουλου. Σκοπός της είναι να τονώσει το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων που έχει τραυματισθεί από τα εκκλησιαστικά σκάνδαλα των τελευταίων ετών. Οι λάτρεις αυτής της εκδοχής την στηρίζουν επικαλούμενοι το αγωνιώδες διάγγελμα του Χριστόδουλου μερικές μέρες πριν την εκταφή του λειψάνου.
Στην δραματική έκκληση του στις 24 Μαρτίου, ο Χριστόδουλος, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την μεγάλη έλλειψη που υπάρχει σε ιερείς και ως κύρια αιτία του φαινομένου θεωρούσε την απροθυμία των νέων γυναικών να μοιραστούν τη ζωή του παπά. Τόνιζε δε στην εγκύκλιο του: «Καλούμε τις νέες χριστιανές κοπέλες να μην διστάσουν να έλθουν εις «γάμου κοινωνίαν» με έναν νέο ο οποίος εκδηλώνει την επιθυμία της ιεροσύνης. Να είναι βέβαιες ότι δεν θα στερηθούν την ευλογημένη χαρά της συζυγικής ζωής». Συμφωνούμε και προσθέτουμε ότι είμαστε της άποψης πως θα πρέπει να παραμερίζουμε στερεότυπα του παρελθόντος και να μην υποβαθμίζουμε τη χαρά και της εξωσυζυγικής ζωής.
Η παπαδιά στην εποχή μας δεν πρέπει να έχει να ζηλέψει τίποτα από τις υπόλοιπες νέες χριστιανές.

Σενάριο Δεύτερο:
Εδώ συζητιέται ότι τα πάντα τα έχει οργανώσει η μονή Αγάθωνος για να κράτησει ψηλά την ανταγωνιστικότητα της έναντι των άλλων μονών και του σκληρού παιχνιδιού που έχουν επιβάλει τον τελευταίο καιρό.
Ακόμα και το τελευταίο ξωκλήσι προκειμένου να κρατηθεί σ’αυτούς τους δύσκολους καιρούς της σκληρής ανταγωνιστικότητας χρησιμοποιεί κάποιο ατού, μια εικόνα κλαίουσα, κάποια σκιά στον τοίχο, ένα χέρι, ένα δάκτυλο, λίγο τίμιο ξύλο. Οι μεγαλύτερες δε, όπως είναι φυσικό, παίζουν πιο οργανωμένα και σε άλλα επίπεδα με ολόκληρα σκηνώματα αγιοποιήσεις τουριστικά πρακτορεία διανυκτερεύσεις ενοικιάσεις μαγαζιών πέριξ του ιερού τόπου κλπ.
Θα μπορούσε να μείνει έξω από τις εξελίξεις ολόκληρη μονή Αγάθωνος με τέτοια περιουσία τη στιγμή που μέχρι και οι παπαροκάδες έχουν οργανωθεί και κάνουν παιχνίδι;

Σενάριο τρίτο:
Η αριστερή εκδοχή.
Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του τρίτου σεναρίου η υπόθεση Βησσαρίωνα υποκινείται από τον Περισσό.
Ως γνωστόν ο Βησσαρίωνας Κορκολιάκος ήτανε στο αντάρτικο και αφού πέρασε πολλές περιπέτειες κατά τα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια κατέληξε στην μονή Αγάθωνος. Το πρώτο του μέλημα ήταν να «στήσει» κόβα με την επωνυμία «Κομματική Οργάνωση Βάσης Ιερομόναχων και κανδυλαναφτών ιεράς μονής Αγάθωνος». Για έμβλημα δε αντί του σφυροδρέπανου (για ευνόητους λόγους) είχε καθιερώσει το θυμιατό με μανουάλι χιαστί.
Τα χρόνια της μεταπολίτευσης την κόβα «έβλεπε» ο συχωρεμένος ο Κώστας Τσολάκης κατ’ευθείαν από το Π.Γ. Επισκεπτόταν τη μονή κάθε μήνα ντυμένος Αρχιμανδρίτης.

Ώσπου ήρθε το 89 και ο Τσολάκης «κατεβάζει» πρόταση διαγραφής του Βησσαρίωνα γιατί είχε «απόψεις».

Στο 1 λεπτό και 22 δευτερόλεπτα που του έδωσε η καθοδήγηση για να απολογηθεί, ο Βησσαρίωνας πρόλαβε να πει: «Αγαπητοί αδελφοί (με όμικρον γιώτα). Χαιρετίζω και εγώ με τη σειρά μου την αποψινή μας δουλειά…» και σωριάστηκε κάτω.

Αργότερα έγινε γνωστό ότι εκτός από «απόψεις» είχε και ζάχαρο.

Έκτοτε πέρασαν 17 χρόνια και ο μεν Βησσαρίων έμεινε θαμμένος σε έναν ειδικά διαμορφωμένο πέτρινο τάφο (όπως συνηθίζεται να ενταφιάζονται οι γραμματείς κοβας της μονής Αγάθωνος) η δε κόβα απέκτησε νέο καθοδηγητή.

Η Αλέκα Παπαρήγα επισκέπτεται τώρα κάθε μήνα τη μονή ντυμένη καλόγρια .
Σε κάποιο διαφωτιστικό μάθημα, λοιπόν, και ενώ ανέλυε τη Λενινιστική θέση του κόμματος για τον εκδημοκρατισμό του κράτους, ένας μοναχός της λεει: «Αδελφή Παπαρήγα το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχουν μόνο δεξιοί δικαστές, αστυνομικοί, εφοριακοί και πράκτορες της Ε.Υ.Π. Το πρόβλημα είναι ότι και οι άγιοι είναι όλοι δεξιοί».
Αυτό μπορεί να λυθεί του απάντησε. Θα το παλέψουμε να πείσουμε το Χριστόδουλο να αγιοποιήσει το Βησσαρίωνα.
"Μα αυτόν τον διαγράψαμε το 89 γιατί είχε απόψεις", λεει ο μοναχός .
"Μετά από 17 χρόνια ποιος θυμάται τέτοια πράγματα αδελφέ;" του απαντάει εκείνη."

Τέτοια , και άλλα πολλά, έλεγα το 2006 ώσπου ήρθε η αποκάλυψη 4 χρόνια μετά.

Διαβάστε εδώ τι γράφουν τώρα οι αθεόφοβοι.

http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&catid=16&artID=767179

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Το γλεντάμε


Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Περί του Ασέδιου των Κορυφών

Το Αssedio (πολιορκία, στην Ενετική διάλεκτο) των Κορυφών (της Κέρκυρας δηλαδή) έγινε τον Αύγουστο του 1716.
Οι Οθωμανοί πολιορκητές είχαν παρατάξει στον Βουθρωτό (δηλαδή στο απέναντι από τις ακτές της Κέρκυρας τμήμα της νοτίου Αλβανίας) 30.000 πεζούς, 3.000 ιππείς και 2.000 πυροβολητές. Επιπλέον, 460 μακρύκανα τηλεβόλα και 6.000 βραχύκανοι όλμοι, ενώ βουβάλια έσερναν κι άλλα κανόνια πάνω από τα βουνά της Αλβανίας και καμήλες κουβαλούσαν τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών και λοιπού πολεμικού υλικού.

Η νίκη τους έναντι των ολιγάριθμων υπερασπιστών της νήσου υπό τον στρατάρχη Schulenburg (Σουλεμβούργο) ήταν βεβαία.

Ξαφνικά οι Οθωμανοί τράπηκαν σε φυγή εγκαταλείποντας την επιδίωξη τους για την κατάληψη της νήσου.

Οι «ευγενείς» της Κέρκυρας απέδωσαν την αποχώρηση των αλλοθρήσκων Τούρκων σε θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνος .

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενδυναμωθεί η πίστη των Κερκυραίων στην θαυματουργή δραστηριότητα του εν λόγω Αγίου και να συρρέουν οι πιστοί για να καταθέτουν τον οβολό τους.

Ακόμα και σήμερα συρρέουν στην Κέρκυρα προσκυνητές από όλη την Ελλάδα.
Αμέσως μετά πηγαίνουν να προσκυνήσουν στο Αιγαίο την «Παναγία την κουρσαροβουλιάχτρα.»

Ακόμα ξεκοκαλίζουν οι απόγονοι των «ευγενών» τα απομεινάρια του οβολού των πιστών.

Τι συνέβη όμως: (έλα ντε!).

Όπως μας πληροφορεί ο εξαίρετος συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής, συμπατριώτης και φίλος μου Κώστας Βέργος «Η σπουδή των Κερκυραίων να αποδώσουν τη φυγή των Τούρκων, μετά από παρατεταμένη και σκληρή πολιορκία, σε θαύμα έκανε τους τοπικούς ιστορικούς να υποτιμήσουν την ευρύτερη σημασία του γεγονότος, καθώς και τη συσχέτισή του με ένα άλλο γεγονός που συνέβη τον ίδιο ακριβώς καιρό, βορειότερα.
Στο ουγγρικό Πετροβάρντεϊν, λίγες ημέρες πριν, στις 5 Αυγούστου 1716 , γράφτηκε η τελευταία πράξη της τουρκικής-οθωμανικής επεκτατικότητας προς τη Δύση. Επρόκειτο, εκ μέρους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, περί ενός κοινού σχεδίου κατά Βενετίας και Βιέννης. Αφορμή τα αμφισβητούμενα θαλάσσια (στο Ιόνιο) και χερσαία (στην Ουγγαρία) συμφέροντα. Κατάληξη η διπλή τουρκική ήττα, που έβαλε οριστικά τη μεγάλη ισλαμική αυτοκρατορία σε τροχιά παρακμής.»

«Ο τουρκικός στόλος αποχώρησε εσπευσμένα την ημέρα ακριβώς που έφθασε το μαντάτο της τουρκικής καταστροφής στο Πετερβάρντεϊν. Την επομένη, ο ερχόμενος σε βοήθεια συμμαχικός ευρωπαϊκός (ισπανό-πορτογαλικός) στόλος θα έφερνε στην Κέρκυρα το ίδιο μαντάτο και στους δικούς μας.»
Δεν υπήρχε, πλέον, κανένας λόγος να δώσουν την μάχη στην Κέρκυρα.