Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2022

 

Ο Πιτσικαμόρτης

--------------

 

Ελάχιστοι τον ξέρουν με το επώνυμο του.

Μερικοί κοντινοί για λόγους ευγενείας τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα.

Οι πιστοί οπαδοί  του ΑΟ Κέρκυρα στο καφενείο τον ξέρουν ως «ο Πιτσικαμόρτης».

«Πιτσικαμόρτη» στην Κέρκυρα λέμε τον νεκροθάφτη.

Η λέξη μας έμεινε από την Ενετική διάλεκτο όπου “Picegamorti” σημαίνει «Νεκροθάφτης» καθώς μας πληροφορεί το Ενετοιταλικό λεξικό του G. Boerio.

Τον Πιτσικαμόρτη , λοιπόν,  τον συναντάς στο τρίγωνο του διαβόλου μεταξύ παλαιού νοσοκομείου, Πλατυτέρας , νεκροταφείο Αι Γιαννόπουλου, Καθολικού νεκροταφείου και  Αγγλικού νεκροταφείου.

Ο καημός του είναι ότι δεν κατάφερε ακόμα να ανοίξει και ένα παράρτημα στο νεκροταφείο της Γαρίτσας που θεωρείται η κορυφή.

Προσανατολίζεται με τα νεκροταφεία.

Αν τον ρωτήσει ψάχνοντας για κάτι σου λέει:

«Απέναντι από το καθολικό νεκροταφείο» η «στα καρτέρια πηγαίνοντας για τον Αι Γιανόπουλο» η «Δίπλα από το Αγγλικό νεκροταφείο».

Θυμάμαι την κηδεία του χασάπη της γειτονιάς μας.

Είχε μαζευτεί όλη η Νέα Δημοκρατία του νησιού.

Ο εκλιπών ήταν μέλος και αταλάντευτος αγωνιστής των ιδανικών της ελεύθερης αγοράς.

Μιας που τόφερε η κουβέντα , όσους χασάπηδες έχω γνωρίσει ήταν δεξιοί. Πιο πολλούς αριστερούς βρίσκεις στην αστυνομία παρά σε περίπτερο, σε ταξί , σε χασάπικο στην εφορία η στην πολεοδομία.   

Ο Πιτσικαμόρτης τότε δούλευε ακόμα με την παλιά τεχνολογία. Είχε  αναθέσει στον Αλβανό να σκάψει το λάκκο με το τσαπί .

Ο Αλβανός έβαζε και πλακάκια στην οικοδομή και άργησε να πάει στο νεκροταφείο με αποτέλεσμα ο λάκκος να σκαφτεί  στο πάρα πέντε της κηδείας.

Προέκυψε όμως ένα σοβαρό πρόβλημα που ήταν δύσκολο να λυθεί εκείνη τη στιγμή.

Από τις δύο πλευρές του λάκκου υπήρχε τσιμέντο από τους διπλανούς τάφους.

Ο Αλβανός έπρεπε να γυρίσει στην οικοδομή για να φέρει μπαλαντέζα και κρουστικό για να σπάσει τα τσιμέντα.

Σπάζοντας τα τσιμέντα αποκαλύφθηκε ότι οι γειτόνοι είχανε βάλει και πλέγμα για λόγους ασφαλείας στο μπετό με αποτέλεσμα να χρειάζεται και τροχός κοπής ο οποίος , βεβαίως δεν υπήρχε.

Η αγωνία είχε κορυφωθεί και ο παππάς δεν μπορούσε να καθυστερήσει άλλο την λειτουργία με αποτέλεσμα ο χασάπης να θαφτεί με τα πόδια έξω και να μείνει έτσι μέχρι την επομένη που θα λυνόταν το πρόβλημα.

Έκτοτε ο Πιτσικαμόρτης αγόρασε ένα μικρό εκσκαφέα  με κομπρεσέρ στο πίσω μέρος και απόλυσε τον αλβανό.

Με την ευκαιρία σήμερα αποκαλύπτω και την αλήθεια σχετικά με τον θρύλο που έχει δημιουργηθεί γύρω από τον Πιτσικαμόρτη.

Σύμφωνα με αυτόν τον λαϊκό θρύλο , ο Πιτσικαμόρτης μπορεί να βρίσκεται στον τόπο ενός δυστυχήματος πριν αυτό συμβεί.

Πώς έχει η αλήθεια.

Ένα καλοκαίρι κάποιος τουρίστας βγαίνει μεθυσμένος από ένα ξενοδοχείο στο Πέραμα . Περνάει το δρόμο και πάει να κάνει εμετό στο απέναντι τοιχίο. Πέφτει από κάτω και σκοτώνεται. Οι ένοικοι του ξενοδοχείου βγαίνουν έξω μαζί με το προσωπικό και κοιτάνε πάνω από το τοιχίο. Εκείνη την ώρα περνάει ο Πιτσικαμόρτης που ερχότανε από τα Μοραΐτικα με το Πόνυ της δουλειάς και ένα φέρετρο   στο κασούνι.

Σταματάει και μένουν με ανοιχτό το στόμα οι Ευρωπαίοι.

«Τι κράτος! Τι υπηρεσίες!»

Μια φορά ήρθε αναστατωμένος και με βρήκε στο σιδεράδικο.

«Παρατα τα όλα πάρε την ηλεκτροκόληση και έλα μαζί μου τώρα!»

«Τι έγινε ρε πιτσικαμόρτη;»

«Σπάσανε δύο σκαλιά από την σκάλα και δεν μπορούμε να κατεβάσουμε τον πεθαμένο.»

Στο πατάρι του γραφείου κηδειών είχε κάνει ένα αυτοσχέδιο ψυγείο όπου έβαζε τα πτώματα όταν η κηδεία έπρεπε να καθυστερήσει μερικές μέρες.

«Εκατοπενήντα ευρώ» του λέω.

«Ορε τι σούρθε!»

«Άστονε απάνω να σαπίσει»

Συμβιβαστήκαμε στα εκατό και το θέμα έληξε.  

Ο Πιτσικαμόρτης εκτός από νεκροθάφτης κάνει και άλλες δουλειές.

Έχει ένα χτήμα με καμιά δεκαριά προβατίνες και καμιά εικοσαριά κότες.

Το Πάσχα πουλάει αρνιά «ντόπια» και ψένει και κανένα στα πανηγύρια. Άμα δεν «τραβάει»  το αρνί λόγω κρίσης ψένει σουβλάκια  χειροποίητα.

Μισό κρέας μισό λίπος.

Νομίζεις ότι το κάνει για οικονομία αλλά δεν είναι αυτό. Πιστεύει ότι η χοληστερίνη είναι ένα επικίνδυνος μύθος που διοχετεύεται σκοπίμως για να πληγεί το επάγγελμα (του νεκροθάφτη).

Τα παλιά χρόνια είχε συμμετοχή και στην αριστερά.

Νέος γράφτηκε στον «Ρήγα Φεραίο» αλλά ήταν υπέρ της «ένοπλης πάλης» . Διαφώνησε  και έφυγε.

Ένα φεγγάρι μπήκε και στην ΚΝΕ αλλά όταν άκουσε για «σύγχρονη δημόσια και δωρεάν υγεία» ζήτησε το λόγο στη συνέλευση της «οβας» και είπε σε ύφος έντονο.

«Εσείς στο τέλος θα ζητήσετε και δημόσια και δωρεάν ταφή» και αποχώρησε.

Τελευταία τον είδα στο Σαρόκο με τους αντιεμβολιαστές.

Πήγα κάτι να πω.

Με έκοψε.

«Εσύ εμβολιάστηκες;»  

«Ναι.» του απαντώ.

«..και τι ζόρι τραβάς με τους άλλους;»