Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Lamogistan


 Σταμάτησε στο τραπεζάκι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Κέρκυρας ένας Ιταλός περιηγητής που ψάχνει τα ίχνη του Οδυσσέα στην μεσόγειο (άκουσον-άκουσον).

Κουβέντα στην κουβέντα με ρώτησε για την πολιτική κατάσταση και  το κλίμα των εκλογών.

Σε κάποια στιγμή  μου ζήτησε να του εξηγήσω τι είναι τα «Λαμόγια».

Έψαχνα να βρω μια λέξη που να αποδίδει το φαινόμενο.

«Μαφιόζοι» -έλεγα- δεν είναι.
«Πολιτικοί απατεώνες» - σκέτο - δεν είναι.
 «Δωροδοκούμενοι κρατικοί υπάλληλοι» -σκέτο- επίσης ,δεν είναι.

Να μην σας τα πολυλογώ δεν κατάφερα να βρω μια λέξη που να αποδίδει την έννοια του Λαμόγιου.

Εγκατέλειψα ανικανοποίητο και γεμάτο ερωτηματικά τον συνομιλητή μου και επέστρεψα στα καθήκοντά μου.

Μούρθε στο μυαλό το τραγούδι ενός καλού φίλου από την Αθήνα με τίτλο “Lamogistan” και άρχισα να το μουρμουράω.

Σταμάτησε ένας καθώς πρέπει περαστικός και μου ζήτησε το ψηφοδέλτιο  της ΑΝΤΑΡΣΥΑ .

Βάλθηκα  να του εξηγώ  για την ανατροπή του συστήματος και την  επιδίωξή μας να αλλάξουμε τον κόσμο.

«Μη συνεχίζεις...»  μου απάντησε αδιάφορα «...θα ψηφίσω τον τάδε  από το ψηφοδέλτιό σας …έχω υποχρέωση».

Έμεινα άναυδος στην μέση του δρόμου.

Επιτέλους γίναμε "Κόμμα"!

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Ταξιδευτές

“siamo uomini viaggianti
né turisti né emigranti”

"Il parto delle nuvole pesanti"


Όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ξεκινάει την εφαρμογή ενός «πρωτοποριακού» (και επιδοτούμενου) προγράμματος για τον εγκλεισμό των μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την χώρα , πολλοί σκέφτηκαν ότι τα λαμόγια βρήκαν ακόμα έναν τρόπο να φάνε λεφτά .

Άλλοι πίστεψαν ότι υποχρεωθήκαμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να πάρουμε «σοβαρά μέτρα για την ανακοπή του ρεύματος λαθρομετανάστευσης» προς την γηραιά ήπειρο και να μετατραπούμε (ως εκ τούτου) σε χωματερή λαθρομεταναστών.

Εγώ συγκαταλέγομαι σε αυτούς τους ολίγους που πιστεύουμε ότι το καθεστώς προσπαθεί εναγωνίως και την τελευταία στιγμή να ενεργοποιήσει τα συντηρητικά αντανακλαστικά του λαού και να δημιουργήσει μια πόλωση άνευ ουσίας ώστε να συσπειρώσει την κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων που έχει ανάγκη.

Καθώς φαίνεται το κόλπο δεν «τραβάει». Ελάχιστοι ασχολούνται στα σοβαρά με το θέμα και δεν βλέπω να υπάρχει η δυνατότητα για να δημιουργήσουν έτσι ένα ισχυρό ρήγμα.

Αν δεν βρουν κάτι άλλο που να «δουλέψει» άμεσα τότε έχουν πρόβλημα στα αλήθεια.

Παρά ταύτα και επειδή , σε περιορισμένη κλίμακα , έχει ανοίξει μια συζήτηση δράττομαι της ευκαιρίας για να πω δύο λόγια σε σχέση με την Κέρκυρα.

Πρέπει να είμαστε ίσως το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα που ο πληθυσμός του, για ιστορικούς και γεωγραφικούς λόγους, έχει συντεθεί από μετανάστες.

Παλαιότερα, αλλά και ποιο πρόσφατα, οι Κερκυραίοι είμαστε Μανδραίτες, Βασιβουζούκοι, Ενετοί, Κουρσάροι, Τσιγγάνοι, Εβραίοι, Πελοποννήσιοι παλαιοί αρβανίτες, Μαλτέζοι, Αργυροκαστρίτες , Παργινοί, Χειμαριοί, Κρητικοί, Μικρασιάτες, Σουλιώτες κλπ .

Κατά ένα ανεξήγητο τρόπο αυτοί που ωρύονται περισσότερο για την «εγκληματικότητα» των μεταναστών είναι , κυρίως, οι απόγονοι των πρόσφατων εποίκων του νησιού.

Έχω παρατηρήσει ότι κυρίως αυτοί που οι παππούδες και οι προπαπούδες τους, ήρθαν στην Κέρκυρα ως λαθρομετανάστες , κατατρεγμένοι και πάμφτωχοι, ακριβώς αυτοί φοβούνται περισσότερο .

Είναι τόσες οι περιπτώσεις που νομίζω ότι είναι δύσκολο να κάνω λάθος.

Βάζω παραπάνω το «Εγκληματικότητα» εντός εισαγωγικών γιατί από τις πρόσφατες και παλαιότερες αναφορές της αστυνομικής διεύθυνσης Κέρκυρας και τις στατιστικές που ακολουθούν , η εγκληματικότητα των μεταναστών είναι ελάχιστη σε σχέση με την εγκληματικότητα των ντόπιων.

Αναφέρομαι, βεβαίως, στην παραβατικότητα των φτωχοδιαβόλων διαρρηκτών κλπ γιατί αν μιλήσουμε για τα λαμόγια και την νόμιμη κλεφτουριά της κοινωνίας μας τότε δεν μπορούν καν να γίνουν
συγκρίσεις.