ΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΛΕΩΦΟΡΟ ΜΠΑΙΠΑΣ

Τον είχα γνωρίσει το ’85. Ήταν ένας επιτυχημένος έμπορος αυτοκινήτων της Κέρκυρας.

Τον θυμάμαι να έχει απλώσει την αρίδα του στην  λίμνη  Χαλικούνα και  να τρώει παϊδάκια την καθαρή Δευτέρα.

Πέταγε τα κόκκαλα όσο μακρύτερα μπορούσε για να μην μαζευτούνε κεντρίνες.

Στο πέτο του ήταν κρεμασμένη μια χοντρή χρυσή καδένα με σταυρό.

 Έριχνε χριστοπαναγίες και φούσκους στα παιδιά του  με το παραμικρό.

Η Γυναίκα του δίπλα έπαιρνε το μέρος του.

Παρατήρησα ότι το βλέμμα του δεν εστίασε ούτε μια φορά στις γύρω παρέες .

 Σαν να μην υπήρχαν.

Έφυγε και άφησε καμιά δεκαριά σακούλες στη μέση της παραλίας.

Εκείνο τον καιρό οι δουλειές του πήγαιναν καλά.

Είχε προσλάβει στην έκθεση μια κοπέλα  απόφοιτη πανεπιστημίου και με τρείς ξένες γλώσσες .

Ο ίδιος ήταν αγράμματος, ,  «γαμιάς» , γλύφτης  της εξουσίας  και παρατρεχάμενος  όποιου κόμματος φαινόταν να παίρνει τις εκλογές.

Πίσω από το πολυτελές γραφείο του είχε ύφος «Είμαι επιτυχημένος  αλλά παραμένω παιδί της πιάτσας».

Σε μια προεκλογική εκστρατεία που μυρίστηκε ότι θα βγει το ΠΑΣΟΚ έγινε αυτομάτως πασόκος και βγήκε και περιπολία την νύχτα με τα λυκόσκυλα του για να  προστατέψει τις αφίσες του κόμματος .

Τον  είδα τις προάλλες  στην «λεωφόρο Μπαιπάς» ( η παραλιακή της Γαρίτσας για όσους δεν ξέρουν) .

Τον αναγνώρισα μετά βίας .

 Είχε μείνει ο μισός από την δίαιτα.

Περπατούσε μόνος και με τον χαρακτηριστικό τρόπο που περπατούν οι  «διπλομπαϊπάς» .

Οι δουλειές του πάνε κατά διαόλου.

Η Χαμηλοβλεπούσα  και πάντα συμφωνούσα  σύζυγος εμπόρου αυτοκινήτων, τόνε παράτησε και έχει φύγει από την Κέρκυρα.

Τα χαστουκισθέντα και καθυβρισθέντα τέκνα του  έχουν φύγει και αυτά. Το ένα το μεγαλύτερο είναι κάπου στην Αγγλία, μου είπαν.

Μένει μόνος σε  ένα δυάρι στο «τένις» .

 Tου έμεινε από την εποχή της «Μεγάλης Μάσας».

(Στην Γαρίτσα έμαθα από έναν σοφό Γέροντα να ξεχωρίζω το απλό , το διπλό και το τριπλό Μπαιπάς.

Το «απλό» περπατάει γρήγορα με ανήσυχο βλέμμα,  σαν κάτι να έχει ξεχάσει στο αυτοκίνητο και γυρνάει να το πάρει.

Το «Διπλό» περπατάει με  γρήγορο βήμα , σοβαρό ύφος , ανοιχτός  διασκελισμός  και τα χέρια να κουνιούνται μπρός πίσω  σαν  στρατιώτης Βορειοκορεάτης σε παρέλαση.

Το «τριπλό» μοιάζει με αγώνα  δέκα χιλιόμετρα βάδην.)