Ο Βρυχηθμός των Λεόντων

Σταμάτης Κυριάκης 

(δημοσιευθηκε στην εφημεριδα ΠΡΙΝ)

Στην Βενετία «άνοιξαν οι κάλπες» από την προηγούμενη Κυριακή  για ένα δημοψήφισμα με το ερώτημα . «Θέλετε το Βένετο να γίνει μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη δημοκρατία;» .

Το δημοψήφισμα γίνεται κατά βάση διαδικτυακά και το   διοργανώνει η οργάνωση «Ανεξάρτητη Βενετία» (Indipendenza Veneta).

Την υποστηρίζουν  οικονομικά επιχειρηματίες της περιοχής και  γίνεται στις πόλεις και τα χωριά της επαρχίας  (Βενετία , Βερόνα, Βιτσέντζα , Πάδοβα , Τρεβίζο κλπ).

Η Οργάνωση κρατάει αποστάσεις από την ακροδεξιά Λέγκα του βορρά  παρόλο που η Λέγκα   παροτρύνει τον κόσμο να πάρει μέρος στο δημοψήφισμα.

Επικαλείται την διαφθορά,  την αναποτελεσματικότητα του κεντρικού κράτους  και τις πολιτισμικές διαφορές με τους υπόλοιπους Ιταλούς.

Απειλεί δε ότι σε περίπτωση που αγνοηθεί το δημοψήφισμα οι κάτοικοι της εν λόγω  περιοχής , καθώς και οι επιχειρηματίες,  θα  αρνηθούν να πληρώνουν τους φόρους τους στο Ιταλικό κράτος και θα τους καταθέτουν στους Δήμους.

Οι διοργανωτές υπολογίζουν σε τρία εκατομμύρια ψήφους τουλάχιστον υπέρ της ανεξαρτησίας . Αν υπολογίσει κανείς ότι στα, σχεδόν,  πέντε εκατομμύρια πληθυσμό αυτής της επαρχίας τα τρία εκατομμύρια ψηφοφόρων αντιστοιχούν σχεδόν στο 90% των ψηφοφόρων,  καταλαβαίνει κανείς  ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας πάνω από το 60-70%.

Ο Τύπος και τα επίσημα Ιταλικά ΜΜΕ  κρατούν αποστάσεις  και προβάλουν συγκρατημένα το θέμα.

Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει την εμμονή αυτή σαν μια γραφική συμπεριφορά των Βενετσιάνων  αν δεν είχαμε την Σκωτία (με επίσης ένα δημοψήφισμα να ζητάει την ανεξαρτησία της από την Αγγλία) , την Καταλονία (με νέο δημοψήφισμα στις 25 Νοεμβρίου)  , την Κριμαία κλπ.

Ακόμα και στα …Επτάνησα πληθαίνουν οι φωνές ,οι ανεπίσημες οργανώσεις και οι Ιστοσελίδες που ζητούν την αυτονόμησή τους από την Ελλάδα.

Το BBC , μάλιστα, πρόβαλε προ καιρού, μέσω μιας συνέντευξης ενός Κερκυραίου,  το θέμα της αθέτησης από την μεριά του Ελληνικού κράτους των όρων της συμφωνίας για την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα  ενώ ο Γερμανός ΥΠΕΞ  συνομιλούσε με τον… περιφερειάρχη στην Κέρκυρα «για θέματα Τουρισμού».

Θα έλεγε κανείς ότι η οικονομική κρίση υποδαυλίζει διαρκώς παρόμοιες συμπεριφορές ωστόσο το περίεργο είναι ότι  ενώ παλαιότερα οποιαδήποτε αναφορά σε μια αποσχιστική κίνηση θα αντιμετωπίζονταν από το επίσημο κράτος ως έσχατο παράπτωμα , σήμερα αντιμετωπίζεται μάλλον χλιαρά.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα εθνικά κράτη, ως σχετικά αυτονομημένοι μηχανισμοί,  θα παραμείνουν απαθείς θεατές σε αυτή την διαδικασία αποσχίσεων.  Αντιθέτως θα πρέπει να περιμένουμε αντιδράσεις όταν μάλιστα οι αποσχιστικές τάσεις αρχίσουν να  αποκτούν πραγματική υπόσταση.

Ας μην ξεχνάμε ότι  παλαιότερα (Τέλη του ’70 και αρχές του ’80) παραδοσιακά αυτονομιστικά κινήματα με λαϊκή αριστερή ιδεολογική βάση (Βάσκοι, Ιρλανδοί, Κορσικανοί) αντιμετωπίσθηκαν με την ένοπλη βία από την πλευρά των εθνικών κρατών.

Η σχετικά χλιαρή  στάση τους  σήμερα οφείλεται , εκτός των άλλων,  και στο ότι  στις σημερινές αποσχιστικές τάσεις ηγεμονεύουν τμήματα της μικρής και μεσαίας αστικής τάξης  και παροτρύνονται η γίνονται συνομιλητές με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες των μεγάλων δυνάμεων.

Προφανώς συμβαίνει να βρισκόμαστε στην αρχή της διαδικασίας  όπου οι κυρίαρχες τάξεις ανέχονται και  σε μερικές περιπτώσεις επιδιώκουν την  μεταβίβαση εξουσιών του εθνικού κράτους (που αντιστοιχούσε σε μια κατώτερη βαθμίδα της οικονομικής εξέλιξης )  σε ένα μεταμοντέρνο  μωσαϊκό κρατιδίων ενταγμένων στις αυτοκρατορίες του  ολοκληρωτικού καπιταλισμού.

Οι Βενετοί , εν προκειμένω, κρύβονται πίσω από έναν μικροαστικό ψευτοπαλληκαρισμό και μια υπεροψία.

Φωνάζουν ότι πληρώνουν φόρους στο κράτος χωρίς καμιά ανταποδοτικότητα  και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι οι φόροι (όλων) των Ιταλών πηγαίνουν εκεί που τους χρειάζεται το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτοί οι φόροι, έτσι και αλλιώς , θα εισπραχθούν η από το Ιταλικό κράτος η από το οποιοδήποτε «ανεξάρτητο» κρατίδιο, δια πυρός και σιδήρου.

Το πρόβλημα δεν είναι οι φτωχοί συγγενείς του νότου, η «διαφθορά» και η «αναποτελεσματικότητα της κεντρικής διοίκησης»  αλλά το ότι η αποβιομηχάνιση της βόρειας Ιταλίας είναι προ των πυλών.

Ήδη βρίσκεται υπό κατασκευή εδώ και δέκα χρόνια  ένα δίκτυο σιδηροδρόμων που ενώνει το Κίεβο(!) με την Λισαβόνα, με κάθετες γραμμές προς την βόρεια Ευρώπη και τα βορειοδυτικά της λιμάνια,  με τεράστιες δυνατότητες μεταφοράς εμπορευμάτων.

Το «Τραίνο υψηλών ταχυτήτων»  (TAV - Treno Alta Velocita)  μαγνητικής τροχιάς, ασύγκριτα ανώτερο από τα Γιαπωνέζικα,  θα έχει την δυνατότητα να μεταφέρει χιλιάδες τόνους εμπορευμάτων σε βαγόνια-κοντέινερ με ταχύτητες μεγαλύτερες του αεροπλάνου.

Ήδη το κίνημα «No TAV» στην βόρεια Ιταλία   καταγγέλλει ότι δεκάδες μεγάλες  βιομηχανίες που ασφυκτιούν από το υψηλό εργατικό κόστος , την ακριβή ενέργεια  και την μεγάλη φορολόγηση θα μπορούν πλέον πολύ εύκολα να μεταναστεύσουν σε φτηνές χώρες της ανατολικής Ευρώπης εγκαταλείποντας στην μοίρα τους εκατομμύρια ειδικευμένους εργάτες βιομηχανίας του Ιταλικού βορρά.

Ο κατακερματισμός  των εθνικών κρατών είναι στην ουσία επιδίωξη των κυρίαρχων τάξεων για να εστιάσουν την υπερεκμετάλλευση, να  επανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να αυξήσουν το μέσο ποσοστό κέρδους.

Ο «Λέων»  της πάλαι ποτέ «Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας» δεν είναι πλέον πάρα ένα γέρικο, κοκαλιάρικο, ξεδοντιασμένο και βραχνιασμένο λιοντάρι του τσίρκου που βρυχάται βαριεστημένα στα μικρά παιδιά.

Ο Τρομερός Βρυχηθμός που ακούμε είναι ο  βρυχηθμός των Λεόντων του ολοκληρωτικού καπιταλισμού στα βάθη της πιο σκοτεινής ζούγκλας στην Ιστορία της ανθρωπότητας.