Η Εποχή των Γιγάντων

 Με στείλανε σχεδόν  δια της βίας για εξετάσεις.

Έχω να πάρω ασπιρίνη εδώ και είκοσι χρόνια.

Ο Σταύρος Σταύρου ο παθολόγος της γειτονιάς μου  με χαιρετάει σεμνά κάθε πρωί που πηγαίνει στο γιατρείο του.

Είναι Κύπριος και ζυγίζει σαράντα πέντε κιλά.

Τον  βρήκα μια μέρα στο φαρμακείο της Αγγελικής και τόνε ζύγισα μαζί με τα ρούχα , τα παπούτσια  και  την  μαύρη δερμάτινη τσάντα  με τα ακουστικά.

Τόνε ξέβρασε η θάλασσα, πριν από μερικά χρόνια στο νησί , σαν κοκωβιό.

Τον είχα ρωτήσει τότε,  αν έχει κάποια συγγένεια με τον Σπύρο Σπύρου η, έστω , με τον Χαράλαμπο Χαραλάμπους.

Είχε κάτι οικονομίες  στην «Κύπρον» και του τις κουρέψανε οι Γερμανοί.

 Ήταν απαρηγόρητος.

Με έστειλε  για εξετάσεις σε μικροβιολογικό εργαστήριο.

Η Μικροβιολόγος είναι  Γερμανίδα.

Πρόκειται για ένα κήτος που ξέβρασε κάποτε η θάλασσα στο νησί.

Πέρασε από μπροστά μου σέρνοντας τα πόδια της που είναι σαν γογγύλια.

Πέρασε με το ζόρι πίσω από το γραφείο , ακούμπησε πάνω  τα χέρια της και  κάθισε.

Η καρέκλα εξαφανίστηκε ανάμεσα στους κώλους της , η κοιλιά της κρεμάστηκε στο πάτωμα και τα βυζιά της χύθηκαν απάνω στο γραφείο.

Τράβηξε τα χαρτιά μου κάτω από τα βυζιά της και τα κοίταξε βλοσυρά.

Κατέβασε τα γυαλιά στην μύτη . Με κοίταξε αυστηρά και μου είπε: «Αυξημένη χοληστερίνη…»  «…Χρειάζεστε δίαιτα.»

Ξαναπήγα στον  Σταύρο Σταύρου.

«Πες της να πα να γαμηθεί!»

Πάντα ο Σταύρος Σταύρου  πίστευε ότι  όλα οφείλονται σε μια πανάρχαια συνωμοσία των γυναικών κατά τον ίδιο τρόπο που άλλοι πιστεύουν ότι όλα οφείλονται σε μια πανάρχαια συνωμοσία μιας φράξιας φανατικών Εβραίων .

Συνδέει απίθανα ιστορικά γεγονότα με έναν εξόχως διασκεδαστικό τρόπο και καταλήγει ότι,   από την άλωση της Τροίας  και τον Πελοποννησιακό  Πόλεμο μέχρι  την εισβολή των Αμερικάνων στο Ιράκ,  πίσω κρύβονται γυναίκες.

Η Μέρκελ είναι η αδυναμία του.

Γύρευε τι έχει τραβήξει ο άνθρωπος.

«Να της πεις της Κλώσας  ότι όταν οι προγόνοι της τρώγανε  ρίζες, οι προγόνοι μας είχανε χοληστερίνη. Μάλιστα, στα «μυστικά» αρχεία του Ιπποκράτη, αναφέρεται ότι στην αρχαιότητα ήταν ντροπή να μην έχει τριγλυκερίδια πάνω από τον όριο και ο τελευταίος δούλος.»

«Τι κάνουμε τώρα:» ερωτώ

«Θα σου δώσω μια λίστα με φαγητά που πρέπει να τρως  και σε ένα μήνα βλέπουμε.»

Ρίχνω μια ματιά στη λίστα.

Αν  τρώω σκέτο σανό  μπορεί να  πεθάνω υγιέστατος.

Μάζεψα τα σαλάμια από το ψυγείο και τα έριξα στους Γάτους.

Παντσέτες  ντόπιες  ψητές στα κάρβουνα.

Χωριάτικα λουκάνικα Τρικάλων με πράσο.

Σαλάμια  Μιλάνου .

Χαμός .

Κάνανε Λαμπριά.

Αφού ,σας λέω,  δεν  άρχιζαν το φαΐ αν δεν έφευγα.

«Σίγουρα θα έχει ρίξει  μέσα φόλα…» θα σκέφτηκαν «..δεν εξηγείται αλλιώς.»

Έτσι , που λες , αγαπητέ  αναγνώστη εισερχόμεθα στην «Εποχή των Γιγάντων».

Γίγαντες στο φούρνο με ντομάτα .

Γίγαντες  πλακί.

Γίγαντες  νερόβραστοι με λεμόνι.

Ο Χριστός να βάλει το χέρι του.