Παρέχω ψυχολογική υποστήριξη.

Πίνω  το καφεδάκι μου και  χαζεύω τα πρώτα ανοιξιάτικα πρωινά χελιδόνια να πετούν τσιρίζοντας.

Σκέφτομαι ότι , Αν όχι αυτή την Κυριακή , μέχρι την επόμενη οπωσδήποτε,  θα έρθει να εγκατασταθεί και η θυγατέρα της Ροντινέλλας στο χωριό.

Οι καλές στιγμές διαρκούν ελάχιστα.

Κάποιος πελάτης  θέλει να του φτιάξω  ένα  περίτεχνο σιδερένιο βόλτο πάνω από το πορτόνι του και στο κέντρο να κρέμεται ένα σιδερένιο αρχίδι…. Δεν έχει λεφτά…. Του εξηγώ ότι τη σήμερον ημέρα τα σιδερένια αρχίδια είναι πανάκριβα  .

 Ένας ποιητής που δεν αναγνωρίζουν το μεγάλο ταλέντο του  τα έχει βάλει με θεούς και δαίμονες.

Μια φιλόζωη κυρία έχει βάλει ταγιέρ στην σκυλίτσα της.

 Σκέφτεται λέει να τις βάψει και τα νύχια.

Κάποιος ανησυχεί για την συνάντηση Τσίπρα-Καμμένου.

Ο επόμενος σκοπεύει να βάλει σιδεριές σε όλα τα παράθυρα. Θα κάνει , λέει, το σπίτι του φρούριο.

Μια μαμά λέει κάτι για την  πρωτοφανή άνοδο της τιμής του χρυσού .

Πέφτει ο ΑΟ Κέρκυρα στη Βήτα Εθνική.

Ένας γέρος με Αλστχάιμερ με ρωτάει για εκατοστή πεντηκοστή τρίτη φορά , την τιμή για ένα συρόμενο πορτόνι.

Τρέμουν τα χέρια μου ….μου πέφτει ο καφές.

Κάποιος  θέλει, λέει, να διαγραφούν «οι οπορτουνιστές» από το κόμμα.

Ένας άλλος ρωτάει  αφελώς «τι είναι οι οπορτουνιστές» χωρίς να παίρνει απάντηση.

Πάω να αλλάξω λάδια στη μηχανή και μου σπανάρει η τάπα του κάρτερ.

Ένα πρεζόνι με διαβεβαιώνει ότι «τάχει κόψει όλα μαχαίρι».

Στο σπίτι δεν υπάρχει τίποτα για φαγητό.

Βάζω το τηγάνι να φτιάξω μια ομελέτα.

Πάω να χαϊδέψω τη Λουτσίντα και μου γρατζουνάει το μάγουλο.

Ψάχνω για οινόπνευμα και έχει τελειώσει.

Βάζω γυναικεία κολώνια .

Χτυπάει το κουδούνι.

Έχουν συνέλευση για να αλλάξουν καθαρίστρια.

Μυρίζουν την κολώνια και με περνάνε για πούστη.

Γυρνάω πίσω και βρίσκω την ομελέτα κάρβουνο.

Ο Διαχειριστής απέξω βγάζει λόγο επαναλαμβάνοντας διαρκώς την λέξη «εμείς».

Χτυπάω , ξανά αυγά και σκέφτομαι  ότι συνήθως πίσω από κάθε αθώο και  επαναλαμβανόμενο  «εμείς» κρύβεται και ένα  καλά κρυμμένο  «εγώ».

 Κάποιοι διαφωνούν με την αλλαγή της καθαρίστριας .

Τους κατακεραυνώνει ο Διαχειριστής  .

Κάθε συνέδριο χρειάζεται  έναν  «επίδοξο και σκοτεινό διασαλευτή της εννόμου τάξεως».

Μην μπαίνεις στην ουσία.