Και όμως ….οι κοκκυκιές ανθίζουν και φέτος.

Όταν οι  Ενετοί επιδότησαν την δενδροφύτευση της Κέρκυρας με Ελιές, επέβαλαν μια καταπράσινη ομοιομορφία απ’ άκρου εις άκρο  του νησιού.

Αιωνόβια άγρια δένδρα εκριζώθηκαν  προκειμένου να γίνει η Κέρκυρα , εκτός των άλλων , και παραγωγός λαδιού.

Η κύρια χρησιμότητα του λαδιού ήταν η παραγωγή σαπουνιού ,ως του μόνου βιομηχανικού απορρυπαντικού της εποχής , καθώς και η βάση  για την παραγωγή ενός εύφλεκτου υλικού  κατάλληλου για τον φωτισμό των πόλεων.

Ελάχιστα άγρια δένδρα  επέζησαν από αυτήν την   γενοκτονία.

Ανάμεσά τους και οι κοκκυκιές.

Μια φορά το χρόνο τέτοιες μέρες το καταπράσινο τοπίο στολίζεται με μωβ πινελιές  για λίγες  βδομάδες.

Κάθομαι στην πλατεία και πίνω το τσάι μου.

Απέναντί μου η κοκκυκιά ανθίζει και φέτος.

Σκέφτομαι ότι η κοκκυκιά διαφοροποιείται τόσο αργά  που μάλλον δεν θα αντιλαμβάνεται το τόσο γρήγορο πέρασμα των ανθρώπων από μπροστά της.

 Ίσως και να αγνοεί την ύπαρξή μας.

Το χειρότερο όμως είναι ότι οι άνθρωποι περνούν τόσο βιαστικά  από δίπλα της που μάλλον , και αυτοί αγνοούν την ύπαρξη της .

Κρίμα.

Μπροστά μου μια παρέα μαθητών από κάποια άλλη πόλη  χαλάει τον κόσμο ,αστειεύονται κυνηγιούνται και βγάζουν φωτογραφίες.

Ωραία εικόνα.

Οι Καθηγητές συνοδοί με πλησιάζουν και κάθονται στο διπλανό τραπέζι.

-«Από εδώ είστε;» μου λέει μια καθηγήτρια.

Φοράει γκρίζο ανοιξιάτικο ταγέρ και ψηλά τακούνια . 

Δεν μου φαίνεται για φιλόλογος.

-«Μάλιστα κυρία μου» απαντώ.

-«Και ..δε μου λέτε … αυτό το δέντρο απέναντι , τι είναι;»

-«Κοκκυκιά» απαντώ.

-«Και τι κάνει;»

-«Καλά είναι υποθέτω… βλέπετε κάτι ανησυχητικό;»

Χαμογελάει συγκρατημένα.

-«Όχι.. εννοώ  τι καρπούς κάνει»

«Δεν κάνει καρπούς … αλλά είναι απολύτως απαραίτητη». Απαντώ.

-«Σε τι πράγμα;» ξαναρωτά.

-«Είναι πολύ όμορφη κάθε τέτοια εποχή και μόνο  για  λίγες  βδομάδες »

Με κοιτάει  μάλλον ανήσυχη . Τραβιέται ελαφρά πίσω. Παίρνει θέση άμυνας.

-«Μπορείτε κυρία μου να φαντασθείτε τον κόσμο μας χωρίς κοκκυκιές;» 

.

Ο Καθηγητής δίπλα της  μειδιά.

Είπα να συνεχίσω το ανηλεές σφυροκόπημα αλλά την έσωσε από τα νύχια μου  ο σερβιτόρος.