Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΠΑΥΛΙΚΑΝΟΙ, ΒΟΓΟΜΙΛΟΙ, ΒΑΛΝΤΟΙ, ΑΛΜΠΙΓΟΝΟΙ, ΚΑΘΑΡΟΙ



Τον συνάντησα στον Ανεμόμυλο χτές το πρωί.
Έκανα την  συνηθισμένη μου ποδηλατάδα στην Κυριακάτικη λιακάδα της Γαρίτσας.
Μου έκανε, παρακλητικά,  νόημα να σταματήσω.
Φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο παλιό αξιοπρεπές κουστούμι. Κάτασπρα μαλλιά , μπαστούνι , γέρικο αρχοντικό παράστημα.  
Βάδιζε με μικρά ασταθή βήματα.
Άφησα το ποδήλατο στο μουράγιο.
-«Παρακαλώ , τι θέλετε κύριε;» ερωτώ.
-«Ευγενέστατε νέε μου , μπορείτε να με βοηθήσετε να περάσω απέναντι τον δρόμο;»
Με σκλάβωσε αυτό το «νέε μου».
Έκανα τον τροχονόμο μέχρι να περάσει απέναντι.
-«Νέε μου είστε ευγενέστατος …σας είμαι υποχρεωμένος».
-«Να είσαστε  καλά , αλλά αν με ξαναπείτε άλλη μια φορά «νεαρό» είμαι ικανός να σας περάσω απέναντι στην Σαγιάδα.
Γελάσαμε.
-«Με ποιόν έχω την τιμή να συνομιλώ παρακαλώ;» συνέχισα στο ίδιο ύφος.
-«Οδυσσέας  Κάρολος  Κλήμης»  μου απάντησε ο σεβάσμιος γέροντας  κάνοντας μια ανεπαίσθητη υπόκλιση.
Έμεινα έκπληκτος.
-«Εσείς είστε λοιπόν ο γνωστός Ιστορικός ; Επιτέλους σας γνωρίζω και από κοντά. Έχω διαβάσει όλα σας τα βιβλία.»
-«Αλήθεια!...Ποιό σας άρεσε περισσότερο;»
-«Όλα ωφέλιμα είναι αλλά πιο πολύ με εντυπωσίασε η «κοινωνιολογία του Κερκυραϊκού λαού».
Καθίσαμε να πιούμε έναν καφέ. Μου μίλησε για το νέο βιβλίο του με τίτλο «Λούβρο».
Άκουγα με μεγάλη περιέργεια.
Μου μιλούσε ασταμάτητα και με πάθος για αυτό.
Ο παράξενος Οδυσσέας  με ταξίδεψε αιώνες πριν .
Μου μιλούσε για  πρωτάκουστα  πράματα . «Βογομίλοι , Λαμπιγόνοι, Βαλντοί, καθαροί, Παυλικανοί». Αιρέσεις  θρησκευτικές και παράξενες ιστορίες.

Τον αρχηγό των Βογομίλων τον έκαψαν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης μπροστά στα μάτια χιλιάδων φανατισμένων πιστών.
Η Εκκλησία λέει ότι έκαναν έναν τεράστιο σωρό από κορμούς δένδρων στην μια μεριά του ιπποδρόμου. Έστησαν έναν σταυρό στην άλλη μεριά. Έβαλαν τον  δυστυχή Βογομίλο στη μέση και άναψαν φωτιά. Περίμεναν να δουν τι θα διαλέξει .  Την φωτιά η τον σταυρό; Τελικά , λένε , έπεσε μόνος του στην φωτιά.
Η Άννα η Κομνηνή, αντιθέτως, έγραψε ότι τον έδεσαν και τον έριξαν στην φωτιά.

Οι αιρέσεις αυτές είχαν μεταξύ τους  αδιόρατες μικροδιαφορές. Ουσιαστικά ήταν κάτι σαν τους τροτσκιστές του κομμουνιστικού κινήματος στις διάφορες εκδοχές τους.
Μεταξύ Λαμπιγόνων και Βαλντών  υπήρχε τόση διαφορά όσο ανάμεσα στο ΜΛ ΚΚΕ και στο ΚΚΕ μλ.

Μια πλούσια  οικογένεια Γάλλων Παυλικανών, η οικογένεια Λούβρου,   μύησε τον βασιλιά της Γαλλίας  στην αίρεση και του δώρισε μια σπουδαία βιβλιοθήκη. Έκτοτε η βιβλιοθήκη ονομαζόταν «Βιβλιοθήκη Λούβρου». Πολύ αργότερα μετά την νίκη της Γαλλικής επανάστασης  δημιουργήθηκε το Μουσείο Λούβρου , συγκεντρώνοντας πολλά εκθέματα από όλο τον κόσμο.

Ένας κλάδος της οικογενείας αυτής μετοίκησε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου.

Εδώ αρχίζει μια άλλη Οδύσσεια . Η Οδύσσεια του Οδυσσέα Κάρολου Κλήμη.

Ταξιδεύει από χωριό σε χωριό  σε περιοχές που τότε ήταν  στα όρια του Δεσποτάτου της Ηπείρου και καταγράφει τα σημάδια της εν λόγω οικογένειας.

Οι Λούβροι της Κέρκυρας  , της Λευκάδας, της Ηλείας , της Άρτας  του Άργους  Ορεστικού .
Ποταμοί «Λούβροι».
Χωριά «Λούβρο».
Η δική μας άνω και κάτω Παυλιάνα , από τους Παυλικανούς και δίπλα ο  άνω και κάτω Γαρούνας από τον Γαλλικό ποταμό  Γαρούνα που έγινε μια σπουδαία μάχη.

Άκουγα μαγεμένος.

Ήρθε η γυναίκα του να τον πάρει με το αυτοκίνητο.

Με κάλεσε σπίτι του να μου συνεχίσει  την αφήγηση.

Θα σας κρατάω ενήμερους.

7 σχόλια:

lucinta είπε...

Τροβατόρε, θέλω μα τον Άγιο, κάποια στιγμή που θα είμαι και πάλι στο νησί, να καθίσουμε να πιούμε έναν καφέ και να μας λες ιστορίες σαν κι αυτές χωρίς τελειωμό. Το τι χαρά παίρνω κάθε φορά που διαβάζω ένα απ' τα άρθρα σου - δεν μπορείς να φανταστείς! Εκπροσωπείς το πιο όμορφο κομμάτι της Κέρκυρας που έχω στην καρδιά μου, αυτό των Κερκυραίων που αγαπούν αθεράπευτα το νησί. Σ' αυτούς ανήκω κι εγώ - κι ας ξενιτεύτηκα προσωρινά - και πολύ λυπάμαι όταν συνειδητοποιώ μέσα από τις αφηγήσεις σου πόσα λίγα ξέρω γι' αυτό και την ιστορία του. Να είσαι καλά! Και να γράφεις όσο περισσότερο μπορείς ;) Φιλιά από την κρύα Ζυρίχη!

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Blogοδεσπότα,
Μπήκα στο Blog σου μέσα από ένα κυπριακό Blogˑ με τράβηξε στον τίτλο το «Βογομίλοι» - στα σλάβικα «μπογκομίλτσι» [σύνθετη λέξη από το «μπογκ» (θεός) και το «μιλ» (αγαπητός, φίλος)… Δηλ. ήταν οι αγαπητοί ή οι φίλοι του Θεού… Το θρησκευτικό κίνημα των Μπογκομίλτσι αναπτύχτηκε κύρια στη Βουλγαρία κατά τον 10 μ.Χ. αιώνα. Όπως όλες οι “αιρέσεις” έτσι κι αυτοί αποτελούσαν ένα κοινωνικό κίνημα και στρέφονταν κύρια ενάντια στάση αυτοκράτορες και το ιερατείο της Εκκλησίας. Γι’ αυτούς έγραψε [σε ξεχωριστό ειδικό κεφάλαιο] και ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο βιβλίο του “Οι λαοί των Βαλκανίων”

Il Trovatore είπε...

Αγαπητή Λουτσίντα ευχαριστώ. Να σε δούμε σύντομα στο νησί.
Φίλε Anef ευχαριστώ για τις πληροφορίες.

Ανώνυμος είπε...

Μου κίνησες το ενδιαφέρον για το νέο βιβλίο του κ. Οδυσσέα Κάρολου Κλήμη, αλλά παρ' όλο που η παρουσίαση του έγινε από τον συγγραφέα στις 28-01-2012
http://www.corfuland.gr/el/politistika/paroysiaseis/to-neo-biblio-toy-odyssea-karoloy-klimi-loybro-paroysiastike-ston-ariona-stayroy.html

δεν υπάρχει σε κανένα ιντερνετικό βιβλιοπωλείο για αγορά.
Μήπως γνωρίζεις τίποτε σχετικά ?

TALIBAN

Μαρίτσα είπε...

Στο γραπτό λόγο είσαι καλύτερος απ' ότι στον προφορικό!

Il Trovatore είπε...

Ανώνυμε.
Δέν έχω δεί καν το βιβλίο. Όσα έγραψα τα έμαθα από τον ίδιο. Σήμερα θα τον επισκεφθούμε και μάλλον θα έχει στο σπίτι του. Δεν ξέρω που μπορείς να το βρείς. Γκουγκλάρισε το και ζήτα πληροφορίες από τον εκδοτικό οίκο.\

Μαρίτσα ευχαριστώ.

akrat είπε...

υπέροχο

πάρε το νέο τεύχος του ΦΑΡΦΟΥΛΑ ζήτα το με ταχυδρομείο και έχει αναφορά για τους καθάριους της γαλλίας που ήταν έλληνες πολλοί... περφέτοι... δηλαδή οι επίσκοποί τους...