Οι Γενίτσαροι

Ο Πρωταγωνιστής  του δημοφιλούς σήριαλ είναι νέος ,όμορφος, σοβαρός ,  αριβίστας , αδίστακτος  και εργάζεται ως διευθυντικό στέλεχος  μιας πολυεθνικής που στήσει το μαγαζί της σε ένα γυάλινο πολυώροφο κτήριο της Ισταμπούλ.

Η Γκόμενα του είναι μια πανέμορφη κοπέλα ταπεινής αγροτικής  καταγωγής.

Οι γονείς της την έφεραν στην Κωνσταντινούπολη , μαζί με τα τέσσερα μικρότερα αδέλφια της,  σε αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας.

Ο μπαμπάς της κοπέλας  δουλεύει σε ένα εργοστάσιο ξυλείας και η μάνα της   κάνει το νοικοκυριό της  παράγκας που ζει η πολυμελής οικογένεια.

Η κοπέλα όταν πηγαίνει να συναντήσει κρυφά τον γιάπη βγάζει την μαντίλα.

Αλίμονο της αν την δει ο πατέρα της.

Ο Αδίστακτος (και αξούριστος) γιάπης μαλακώνει στα χέρια της φτωχής , τίμιας και όμορφης τουρκάλας. Μαζί της του βγαίνει ο καλός του εαυτός. Μεταμορφώνεται. Γίνεται ανθρωπινότερος.

Κάποια στιγμή η κακιά και ζηλιάρα μαντηλοφορούσα  συμμαθήτρια της την καρφώνει στον μπαμπά της και ο μπαμπάς  την σπάει στο ξύλο.

Το μαθαίνει ο γιάπης και ξαναγίνεται «Τούρκος».

Τον συγκρατεί η καλή κοπέλα και αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις.

Ο γιάπης γίνεται ανθρωπινότερος και δείχνει κατανόηση στις απηρχαιωμένες αντιλήψεις του μπαμπά.

Ο μπαμπάς εκμοντερνίζεται λίγο και αποδέχεται την κατάσταση.

Οι δυό νέοι παντρεύονται. Ο γιάπης  φιλάει το χέρι του «μπαμπά» και όλοι μαζί ξεκινούν από το δημαρχείο για να ένα φωτεινό μέλλον.

Κλείνω την τηλεόραση του δωματίου μου στο ξενοδοχείο «Seminal» και κατεβαίνω στην πλατεία Ταξίμ.

Κάνει κρύο. 

Έχουν ανάψει τα φώτα. 

Το Mp3 player του τζαμιού παίζει για πολλοστή φορά ριπλέι στοίχους του κορανίου από τα πανίσχυρα μεγάφωνα.

Μικρά παιδιά σκαρφαλώνουν στο τραμ και μια διαδήλωση φωνάζει συνθήματα κατά της «διαφθοράς»  υπό το άγρυπνο βλέμμα των πάνοπλων αστυνομικών.

Η φωτεινή επιγραφή Τσέιντς όφις  της γωνίας διαφημίζει τις νέες ισοτιμίες  της  τούρκικης λίρας. Μόλις ξεπέρασε το τρία προς ένα σε σχέση με το ευρώ.

Μια  «ροκ» μπάντα περνάει κάνοντας απίστευτη φασαρία πάνω σε μια τροχήλατη πλατφόρμα σκεπάζοντας τα λόγια του μουεζίνη.

Δεν καταλαβαίνω τι λένε. Τα λόγια τους μπερδεύονται με τους στοίχους του κορανίου. Κατάφερα να ξεχωρίσω μόνον την κατάληξη  «..ο Αλλάχ είναι μεγάλος».

Παραγγέλνω ένα «Γιουνεφέ» στο καλύτερο γλυκάδικο της πλατείας.

Τα καλύτερα Γιουνεφέ , λένε, γίνονται στην Προύσα. Αυτοί έχουν την καλύτερη συνταγή.

Δεν είναι ακριβώς γλυκό. Τουλάχιστον δεν είναι αυτό που εμείς έχουμε συνηθίσει να λέμε «γλυκό». Η γεύση του είναι λίγο γλυκιά και στην μέση έχει μια φέτα λιωμένο τυρί που δεν είναι αλμυρό.

Οι γεύσεις μοιάζουν να ισορροπούν στην κόψη του σπαθιού.

Η Τουρκία μοιάζει σαν μια πανέμορφη γυναίκα  με τέλειο μακιγιάζ , μαντήλι και σοβαρό σκούρο  φόρεμα που στέκεται  αναποφάσιστη μπροστά στην βιτρίνα του «Ζάρα».

Απέναντι ο κινηματογράφος  παίζει την δημοφιλή ταινία «Απαγορεύεται η αναστροφή» συνοδευόμενη από μια τεράστια αφίσα με το γνωστό τροχαίο σήμα.

Ο Γενναίος και όμορφος Γενίτσαρος Μαλκοτσόγλου Μπαλί μπέης (Μπουράτ Οζτσιβιτ),  της γνωστής σειράς «Σουλειμάν ο μεγαλοπρεπής» από την απέναντι τηλεόραση  διαφημίζει  την πιστωτική κάρτα   γνωστής τράπεζας με λάγνο βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις και καίει τις καρδιές των κοριτσιών.

Οι Γενίτσαροι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν εξισλαμισμένοι άλλων θρησκειών.

Ήταν οι φοβεροί και ανίκητοι  πολεμιστές της αυτοκρατορίας .

Προσπαθούσαν κάθε στιγμή να αποδείξουν την  πίστη τους και την προσήλωση τους .

Σύντομα η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τους τρομερότερους γενίτσαρους όλων των εποχών .

Ακονίζουν τα σπαθιά τους οι γενίτσαροι της αυτοκρατορίας των πολυεθνικών.