Ο φίλος μου ο Λευτέρης
κυκλοφορούσε πάντα με ένα Panda.
Tο φιατάκι
ήταν σε κακή κατάσταση .
Όταν πάρκαρε ο Λευτέρης
κατέβαινε έκανε μεγαλοπρεπώς το
γύρο του αυτοκινήτου και άνοιγε την πόρτα για να κατέβη η κυρία Αλεξάνδρα.
Άλλοι νόμιζαν ότι ήταν απλώς ευγενικός. Άλλοι έλεγαν ότι
«τόνε κάνει ότι θέλει».
Η αλήθεια ήταν ότι δεν άνοιγε η πόρτα της Αλεξάνδρας από
μέσα.
Η Πόρτα του Λευτέρη
ξεκούμπωνε όλη μαζί (είχανε κοπεί οι σκουριασμένοι μεντεσέδες).
Μια φορά που τον σταμάτησε ένας τροχονόμος , έβγαλε την πόρτα και του ζήτησε
να την βαστάει λίγο μέχρι να βρει «τα
χαρτιά».
Τον υαλοκαθαριστήρα του τον είχα κολλήσει με μια ειδική κόλα . Κάποια φορά στα τρία
γεφύρια πήγε να βάλει μπροστά τον υαλοκαθαριστήρα και του έφυγε. Παραλίγο θα
κάρφωνε κατάστηθα έναν ντελιβερά που ερχόταν από πίσω με το παπί
του.
Το Ταλαιπωρημένο Panda είχε , όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα.
Ήταν
κάμπριο.
Πάνω στην οροφή είχε
μια μαύρη τέντα που το καλοκαίρι
την έβγαζε για να παίρνουν αέρα.
Κάποια φορά πηγαίνανε σε ένα γάμο στο Σκριπερό .
Στου Σγόμπου τους έπιασε μια δυνατή καταιγίδα με πολύ νερό.
Ο Αέρας πήρε την τέντα του κάμπριο και συνέχισαν μέσα στη
βροχή με την οροφή ανοιχτή. Μέχρι να φτάσουν στην εκκλησιά βράχηκε και ένα
κουτί σκόνη απορρυπαντικό και γέμισε
το Panda σαπουνάδες.
Κατέβηκαν στην εκκλησιά μούσκεμα και γεμάτοι σαπουνάδες
μπροστά στα έκπληκτα μάτια των
καλεσμένων.
Πριν από λίγο καιρό ο Λευτέρης βρήκε μια ευκαιρία και αγόρασε ένα Seicento παλιό . Εφτακόσια
ευρώ , το έριξε στα πεντακόσια και κανόνισε και δόσεις.
Μου το επαινούσε ως «σκυλί» μέχρι που του μείνε ο λεβιές στο
χέρι.
«Αυτό το πρόβλημα το έχουν τα seicento…» μου δικαιολογήθηκε «….αλλά κατά τα άλλα δεν θέλει ούτε
μπουζί».
Προχτές του ήρθε η φορολογική δήλωση να πληρώσει 1100 ευρώ «τεκμήριο».
Έριχνε χριστοπαναγίες
όλο το πρωί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου