Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ

Ο Άγιος Παντελεήμονας  βρίσκεται μέσα το ψυχιατρείο της Κέρκυρας.

Πρόκειται για ένα εκκλησάκι που εορτάζει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες.

Μένω κοντά  αλλά ποτέ δεν πήγα στο πανηγύρι του .

Ουδέποτε είχα καλές σχέσεις με τους Αγίους.

Αντιθέτως πάντα είχα καλές σχέσεις με τους τρελούς.

Μου λένε , ο καθένας την ιστορία του και το πρόβλημά του.

Τις προάλλες πέρναγε ον Ηλίας κλαίγοντας . Τον ρώτησα τι έχει και μου είπε ότι η ξαδέλφη του πέταξε στα σκουπίδια , μαζί με άλλα πράγματα και το αγαπημένο του καπέλο. Πήγα και  του βρήκα ένα καπέλο , τον έπεισα ότι είναι από καλό ύφασμα και ακριβό. Το φόρεσε και έλαμψε. Πήγε καμαρωτός μέσα να τον δουν και οι άλλοι.

Έρχεται κάθε πρωί και μου λέει ευχαριστώ.

Θα μπορούσα να σου αφηγηθώ, αγαπητέ  και πιστέ μου αναγνώστη,  πάρα πολλές ιστορίες   με πρωταγωνιστές τους τρελούς του ψυχιατρείου μας.

Κάποια στιγμή θα το κάνω.

Φέτος, λοιπόν,   με παρακίνησαν να πάω στο πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονος.

Το ψυχιατρείο  είναι ένα συγκρότημα κτηρίων που κατασκευάστηκαν επί Αγγλοκρατίας από Μαλτέζους τεχνίτες. Ο Χώρος είναι περιτοιχισμένος με χοντρούς πέτρινους τοίχους και βαριά κάγκελα. Κάθε μέρα, όμως ,  είναι ελεύθερη η είσοδος σε όποιον θέλει να κάνει τον περίπατό του η να πιεί τον καφέ του στο αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο του  κάτω από τα δένδρα.

Εκεί στεγάζονται ,  ένα τμήμα του ψυχιατρείου, το τμήμα Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Ο ΟΚΑΝΑ, το φοιτητικό στέκι, η φοιτητική εστία και το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο του ψυχιατρείου.

Παρόλο που ο χώρος είναι φορτωμένος με φρικιαστικές Ιστορίες από το  παρελθόν του Ιδρύματος ,  η σημερινή καθημερινή του εικόνα σε κάνει να νοιώθεις άνετα. Τα παιδιά και οι επιστήμονες που εργάζονται εκεί κατάφεραν αποτρέψουν τις προσπάθειες για   ιδρυματοποίηση και νοσοκομειοποίηση του ψυχιατρείου και τον μετέτρεψαν σε ένα ζωντανό και δημιουργικό χώρο ανοιχτό στην κοινωνία.

Περιδιαβαίνω τους δρόμους και τις μικρές πλατείες και χαιρετώ τους γειτόνους μου με τις οικογένειές τους .

Στην πρώτη πλατειούλα γίνεται ένα ετήσιο φεστιβάλ  κουκλοθέατρου. Πλήθος πιτσιρίκια κάθονται  στο γρασίδι και παρακολουθούν έκθαμβα.

Πιο πέρα γίνεται μια παράσταση Θεάτρου και χοροθεάτρου από τους  τροφίμους  και τα παιδιά του προσωπικού.

Αλλού έχουν στήσει το πάγκο τους και παρουσιάσουν τα προϊόντα τους  τα παιδιά από μια αγροτική κολεκτίβα  ενός χωριού.

Ένα  μουσικό συγκρότημα παίζει παραδοσιακή χορευτική μουσική.

Τα παιδιά του ΟΚΑΝΑ  έχουν πιάσει ένα μεγάλο τραπέζι  και τρώνε.

Περπατούσα ανάμεσα στον κόσμο  και όλα μου άρεσαν .

Περισσότερο όμως μου άρεσε που είδα στην μέση του χορού εκείνη την γυναίκα που κοιμάται τα βράδια του χειμώνα  στα σκαλιά του  Marks & Spencer  και  άλλες φορές στην Πολυχρονίου Κωνσταντά κάτω από τα βόλτα, τυλιγμένη με παλιοκουβέρτες.

Φορούσε τα καλύτερα από τα ρούχα της  και στο λαιμό της είχε φορέσει την κολάνα της με τα ψεύτικα μαργαριτάρια.

Χόρευε  τον αγυριώτικο και έλαμπε.

Συγκινήθηκα.

Δεν τον ξέρω αυτόν τον Άγιο Παντελεήμονα,  αλλά να είναι  καλά που μας μάζεψε.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Παρακινήθηκα να γράψω αυτά τα λίγα από μια είδηση που διάβασα προχτές.

Σε μια σελίδα της Χρυσής Αυγής,  δημοσιεύθηκε ένα «βαρυσήμαντο  επιστημονικό άρθρο»  για την «ευθανασία» των ψυχικώς ασθενών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.