Η βιογραφία των ματιών

"Βιάστηκα να βγάλω το χειμώνα από πάνω μου.
Σ’ ένα σακάκι μαζεμένη όλη η σιωπή των ημερών.
Με τον βοριά και την βροχή.
Στις τσέπες, τους αγκώνες και στα τσαλακωμένα χαρτομάντιλα τα χνάρια της κούρασης.
Άφησα το σακάκι να πλυθεί να φύγουν τα σκοτάδια και οι λεκέδες του απογεύματος.
Και στις μασχάλες, κάτω από την φόδρα, η παγωνιά σκληρή σαν πέτρωμα.
Το ‘δωσα στην γυναίκα μου που γκρίνιαζε.
«Είναι ο καιρός υγρός ακόμη , μην ξεγελιέσαι».
Μα ….. εγώ βιαζόμουν να τα βγάλω από πάνω μου μαζί με τον χειμώνα.
Έτσι άρχισα να βήχω κι έτσι με βρήκε η άνοιξη. Χωρίς να μετανιώσω."

Το ποίημα είναι γραμμένο στα Ελληνικά από τον Λούαν Τζούλις, Αλβανό εργάτη που μας έκανε την τιμή να γράψει και να εκδώσει μια συλλογή ποιημάτων στην γλώσσα μας με τίτλο "Η Βιογραφία των ματιών".

.

Η τιμή μας!

.

Ονειρεύτηκα χτές το βράδυ ένα πανώ στην Πανεπιστημίου πάνω απο τα κεφάλια των υπανθρώπων των ΟΥΚ που έχουν ξεχάσει τα Ελληνικά (αν ποτέ τα ήξεραν).

Στο πανώ να είναι γραμμένο το ποίημα του Λουάν, και αντί για υπογραφή ....

..." Δολοφόνοι μεταναστών! Άνθρωποι δεν θα γίνετε ποτέ".

.

Η Ντροπή μας!

.