«Νερό καλάρει το Fore Peak νερό και τα πανιόλα*».

Κάθε δώδεκα του Δεκέμβρη γιορτάζει ο Άγιος.

Δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε «ποιος Άγιος» διότι ως γνωστόν «Ένας είναι ο Άγιος».

Οι πιστοί του Αγίου (μετά από έναν χρόνο ασταμάτητων βλαστημιών εναντίων του )  πηγαίνουν να  ζητήσουν συγχώρεση και να ανάψουν το , αναλόγου μεγέθους,  κερί τους.

Εμείς οι άπιστοι κάνουμε τον περίπατό μας  μακριά από την πολυκοσμία.

Ανηφορίζω  από την «Σπηλιά».

Κάνω την καθιερωμένη  μικρή στάση στην «Λεμονιά».

Θα νόμιζε κανείς ότι σταμάτησα να ξαποστάσω.

Λάθος . Η στάση εδώ έχει το νόημα ενός μικρού προσκυνήματος .

 Πως κάθονται , ας πούμε, αμίλητοι οι πιστοί μπροστά στην εικόνα.

 Κάνει κρύο και ψιλοβρέχει τη νύχτα στη Λεμονιά.

 

Δεν υπάρχει ψυχή στην μικρή πλατεία.

 

Απέναντι θα πρέπει να ήταν  οι «ρετσίνες του Θύμη» και από πάνω το Μπορντέλο της Πολυξένης.

Δίπλα  το γραφείο κηδειών του Μακροπόδη  «Η Μετανάστευσις» και από πάνω το Μπορντέλο της Κουλοχέρως .

Στη γωνία το καφενείο της κυρίας Κούλας  και δίπλα το τσαγκάρικο του κυρ Βασίλη.

Απέναντι η Παναγία η ευαγγελίστρια και πιο δίπλα η ταβέρνα του «Μαύρου».

Φαίνεται ότι η χωροταξία δεν ήταν τυχαία. Ο  τόπος της αμαρτίας , , ο τόπος της εξιλέωσης και αμέσως μετά ο «Μακροπόδης» με το «ταξιδιωτικό του γραφείο».

Κάνει κρύο και ψιλοβρέχει τη νύχτα στη Λεμονιά.

Συνεχίζω το οδοιπορικό στους Άγιους τόπους.

Δεξιά μου θα πρέπει να ήταν ο φούρνος του Μαρτζούκου  και πιο κάτω οι τζιτζιμπίρες του Σαγιαδινού.

Αριστερά μου η ταβέρνα του κυρ Αλέκου του Κουτσού  και παρακάτω οι «κατουρίστρες του  Σγούμπου».

 

Η «Κουλοχέρω» πιο πριν είχε μια κάμερα στην «Μίνα» , στους στάβλους ,  και αργότερα ( μετά τον πόλεμο) μετακόμισε στην Λεμονιά.

 

Ένα φεγγάρι ήταν και στους Άγιους Πατέρες.

 

Ήταν αξιοσέβαστο πρόσωπο. Ακόμα και σήμερα οι παλαιότεροι την θυμούνται με αληθινό σεβασμό.

 

Η Κουλοχέρω βοήθησε πολλές οικογένειες τα χρόνια της πείνας.

 

Μου έχουν πει πολλά για αυτήν άνθρωποι που την πρόλαβαν  .

 

Ήταν φίλη και με τον Νίκο Καββαδία.

 

Όταν ερχόταν στην Κέρκυρα ο Καββαδίας συναντούσε την Κουλοχέρω και  τον κύριο Πέτρο.

 

Έτυχε να τον γνωρίσω τον κύριο Πέτρο πριν πεθάνει και μου μίλαγε συχνά με υπερηφάνεια για τον φίλο του  Νίκο Καββαδία.

 

Συναντιόταν εδώ , σε αυτήν την μικρή , αόρατη και κακόφημη πλατειούλα όταν το καράβι του ποιητή έδενε στην Κέρκυρα.

 

Ακολουθούσε μια δαιδαλώδη διαδρομή από το Καμπιέλο και την Αντιβουνιώτισσα μέχρι να φτάσει στην Λεμονιά .

 

 Ο κύριος Πέτρος  ήταν ένας  γνωστός και αξιοσέβαστος  εύπορος αστός .

 

Δεν έπρεπε να τον σχολιάσουν στην πιάτσα βλέποντάς τον να κατευθύνεται στην κακόφημη πλατειούλα.

 

Συνεχίζω προς την Μίνα

 

Σε αυτήν την πλέον κακόφημη γειτονιά της πόλης τα πολύ παλιά χρόνια ήταν οι «στάβλοι» . 

Αργότερα εδώ ήταν τα μπουρδέλα.

Μετά έγινε   το πολυτελές εστιατόριο και μπαρ  «Stables».  

Τώρα είναι το μπαρ «Jasmine».

Απόψε έχει «live» ο Παναγιώτης και η παρέα του. Η Αφροδίτη , ο Θοδωρής και ο Αποστόλης.

Θα πουν και μερικά τραγούδια από ποιήματα του Νίκου Καββαδία.

Κάθομαι σε μια γωνιά στον πάγκο του μπαρ με ένα ποτήρι κρασί.

Τριγύρω διάφοροι φίλοι.

Βρισκόμαστε με την μυρωδιά.

Η παλιά γειτονιά των μπορντέλων της  Κουλοχέρως και του Καββαδία γεμάτη από νέους.

Τραγουδούν μαζί  με τους μουσικούς  τα τραγούδια  χωρίς να φαντάζονται ότι ακριβώς εκεί σε μια άλλη εποχή σύχναζαν αυτοί που τα έγραψαν.

Βγαίνω στην αυλή για ένα τσιγάρο.

Κοιτάζω δίπλα το καμπαναριό της Παναγίας της Τενέδου.

Γυαλίζει από την υγρασία μέσα στην νύχτα.

Κάποτε την είχαν κάνει δημόσια βιβλιοθήκη οι Γάλλοι Δημοκρατικοί.

Βρίσκομαι στο σωστό σημείο.

Εδώ είναι ο δικός μας ναός και, ορθώς,  εδώ ήρθαμε εδώ να προσκυνήσουμε .

Έχουμε και εμείς τους Αγίους μας ρε αδερφέ.

 

 

 

 

 

* «Νερό καλάρει το  , νερό και τα πανιόλα».

Πρόκειται για έναν στοίχο από ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία.

Fore Peak στα καράβια λένε την δεξαμενή του πόσιμου νερού.

Στα πλοία της εποχής γύρω από τον πόλεμο , το Fore Peak ήταν στην πλώρη.

Η φράση σημαίνει ότι ήταν τόση η θαλασσοταραχή που η πλώρη βυθιζόταν σε κάθε κύμα και σήκωνε την θάλασσα  στα  πανιόλα , δηλαδή στα πατώματα του πλοίου.