Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Ένας ανεπαίσθητος θάνατος στην καρδιά του χειμώνα



Η Μάγδα  πέθανε πριν λίγες μέρες.

Το έμαθα από την κυρία Ειρήνη χτές το πρωί στη λαϊκή.

Την άκουσα να το λέει σε εκείνη την Αλευκιμιώτισσα με την μαντήλα που πουλάει αγριολάχανα.

Πέρασα  να δώ και το κηδειόχαρτο για να βεβαιωθώ.

Ήταν κολλημένο στον τοίχο του ξενοδοχείου «Ερμής» πίσω από εκείνον τον χωριάτη με το καροτσάκι που πουλάει αγουρέλαιο, κρασί, αυγά και σκόρδα.

Είχα γνωρίσει την Μάγδα όταν έκανε χρέη διαχειρίστριας στην πολυκατοικία της «Μητροπολίτου Μεθοδίου».

Ο Μητροπολίτης Μεθόδιος έγινε διάσημος διότι κατά την διάρκεια της κατοχής έβαλε το χεράκι του για να ξεπαστρέψουν οι Ναζί τους Εβραίους.

Έλαβε ως αμοιβή τόπια υφάσματος από μαγαζιά Εβραίων.

Τα χρωματιστά πουλήθηκαν για την ενίσχυση της εκκλησίας.

Τα μαύρα χρησιμοποιήθηκαν για την ραφή ράσων της χριστιανοσύνης.

Η Μάγδα , αντιθέτως,  δεν έγινε διάσημη ούτε και κανένας δρόμος πήρε το όνομα της.

Το μεγαλύτερο αξίωμα που απέκτησε στην ζωή της ήταν «Διαχειρίστρια πολυκατοικίας».

Στην γενική συνέλευση των ιδιοκτητών κανείς δεν φαινόταν διατεθειμένος να αναλάβει την διαχείριση της πολυκατοικίας της οδού Μητροπολίτου Μεθοδίου και έτσι ανέλαβε η Μάγδα.

Εκτός από διαχειρίστρια ήταν και καθαρίστρια και απεντομωτής και θυρωρός και φαρμακείο και σταθμός πρώτων βοηθειών και συγγραφέας ανακοινώσεων και οικιακή βοηθός  και μπέιμπι σίτερ.

Η Μάγδα ήταν η ψυχή της πολυκατοικίας.

Έμενε σε μια γκαρσονιέρα στον δεύτερο που είχε μετατρέψει σε δυάρι όσο ζούσε με τον άντρα της και την κόρη της.

Ο άντρας της  "ήταν γεννημένος για μεγάλα πράματα" και  έφυγε «να φτιάξει τη ζωή του επειδή δεν άντεχε άλλο την μιζέρια της πολυκατοικίας της Μητροπολίτου Μεθοδίου».

Η κόρη της πήγε στην Αθήνα για «σπουδές» και κατέληξε σε θεραπευτική κοινότητα  απεξάρτησης τοξικομανών.

Η Μάγδα έμεινε μόνη της να διαχειρίζεται τις τύχες ολάκερης πολυκατοικίας.

Με φώναξε να αλλάξω τους σάπιους σωλήνες σε ένα πλημμυρισμένο μηχανοστάσιο – κόλαση.

Έβαλε γαλότσες και ανέλαβε βοηθός μου.

Έφερνε και τυρόπιτες με φυσικό χυμό  για μαρέντα .

Είχε βάλει δυο τρία τελάρα στο στενό διάδρομο του μηχανοστασίου και τον είχε μετατρέψει σε τραπεζαρία.

Μέχρι τραπεζομάντηλο έφερε.

Αν δεν την σταματούσα ήταν ικανή να βάλει και κεριά.

Ωραίος τύπος η Μάγδα.

Έξυπνη γυναίκα και δραστήρια.

Καθάριζε καμιά δεκαριά πολυκατοικίες στην ευρύτερη περιοχή και έβγαζε «τα προς το ζείν» όπως έλεγε.

Απέκτησε και «ειδικό» κινητό με κουμπιά και μεγάλα νούμερα για να τα βλέπει.

Δεν τα μπορούσε «αυτά  της αφής».

Έριξε και το μοροφίντο και έκανε το δυάρι μεγάλη γκαρσονιέρα .

«Ποιος να ρθεί»

Θυμάμαι όταν μαζεύαμε ρούχα και τρόφιμα για τους πρόσφυγες έβγαλε ανακοίνωση στην πολυκατοικία .

Δεν περίμενε κάποια ιδιαίτερη ανταπόκριση.

Την άλλη μέρα η είσοδος γέμισε με χαρτοκιβώτια.

Βοηθήσανε μερικές κοπέλες και τα φορτώσανε σε φορτηγό.

Αργότερα την είδα να πρωτοστατεί σε μια συναυλία.

Το εγγονάκι μιας φίλης της χρειαζόταν χρήματα για να μεταφερθεί στο εξωτερικό για νοσηλεία.

Η Μάγδα ήταν πάντα βιαστική στο δρόμο.

Πάντα είχε κάποια δουλειά.

Σπάνια δική της.

Όταν πέθανε, ούτε εγώ δεν πήγα στην κηδεία.

Δικαιολογήθηκα μέσα μου .. το έμαθα μερικές μέρες αργότερα..τι να γίνει; .

Αποφεύγω να κοιτάω κηδειόχαρτα… Δεν ξέρω…. Σαν αν μην με αφορούν η σαν να μην θέλω να χαλάσω τον απογευματινό μου περίπατο.

Μεγάλη καρδιά η Μάγδα, αλλά με πρόβλημα στο αριστερό μυοκάρδιο.

Σπάνιο για γυναίκα.

Στην καρδιολογική κλινική οι περισσότεροι ήταν άντρες.

Ελάχιστοι επισκέπτες. Κυρίως για να βγάλουν την υποχρέωση.

Θα μου πείτε:

«Δεν ανακάλυψε και  την πενικιλίνη!»

Σύμφωνοι. Η Μάγδα μπορεί να μην ανακάλυψε την πενικιλίνη αλλά πάνω στην πλάτη της πατήσανε όλες οι πρωτοπορίες.

Σκέφτομαι ότι μάλλον έτσι έπρεπε να γίνει. 
Φαίνεται ότι  μας ταιριάζει ακόμα αυτός ο ανεπαίσθητος θάνατος της Μάγδας.
Ίσως να μην μας αξίζει ακόμα να την θυμόμαστε.

Άρχισε πάλι να βρέχει.

Όπου νάναι θα λειώσει και το κηδειόχαρτο στον τοίχο του ξενοδοχείου «Ερμής».
...

Δεν υπάρχουν σχόλια: