ΜΟΛΙΣ ΒΓΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ

Ο Σπουδαιότερος λόγος για τον οποίο πρέπει να αμείβονται αδρά οι γιατροί είναι γιατί κάθε πρωί βρίσκονται αντιμέτωποι με ορδές  διαμαρτυρόμενων συνταξιούχων που έχουν ξυπνήσει από τις τέσσερις.

Εγώ επιτελώ  δωρεάν κοινωνικό έργο.

Μόλις οι συνταξιούχοι  ξεκάνουν το γιατρό έρχονται σε μένα.

Είμαι με τη τσίμπλα στο μάτι και με την πρώτη γουλιά τον καφέ μου  ακούω ιστορίες για καρκίνους , θανάτους, καθετήρες, ζαχαροδιαβήτες , τριγλυκερίδια,  αδίστακτες βουλγάρες  και  ανάλγητους γιατρούς.

Έχω να πάρω ασπιρίνη  είκοσι χρόνια και ξέρω όλα τα φάρμακα απέξω με την τρέχουσα τιμή τους.

Όταν εξαντληθεί ομοφώνως η κουβέντα  στα ζητήματα του παρόντος  μπαίνουμε στα πεδία της νοσταλγίας ενός κατασκευασμένου και αμφιλεγόμενου  παρελθόντος.

Εκεί τα πράγματα περιπλέκονται.

Ο πρώην χωροφύλακας  περιγράφει την εποχή του Παπαδόπουλου ως έναν επίγειο παράδεισο με ανάπτυξη , δουλειές  και την ΜΟΜΑ να διανοίγει δρόμους στο Γράμμο στο Βίντσι  όπου « κατατρόπωσαν τους κομμουνιστοσυμμορίτες».

Αρπάζεται ο άλλος και εκθειάζει τον Στάλιν  που είχαν όλοι δουλειά και κοινωνικές παροχές.

Ματαίως  προσπαθώ  να πω ότι,  στην ερειπωμένη μεταπολεμική  Ευρώπη,  και ο «Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ» να γινόταν πρωθυπουργός μιας  οποιασδήποτε χώρας  το όνομα του θα συνδεόταν με  τις λαμπρότερες στιγμές ανάπτυξης  του τόπου.

Επιπλέον θα πρέπει να εξηγήσω και «ποιος είναι ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ».

Εγκαταλείπω την προσπάθεια ερμηνείας του παρελθόντος  και  περιορίζομαι στο ρόλο του  σιωπηλού ακροατή.

Μόλις ανέβει λίγο ο  ήλιος  φεύγουν σαν τους βρικόλακες .

Ο υγιέστερος έχει πίεση δεκαοκτώ  με δεκατέσσερα  (η μικρή) και πάνε στο σπίτι να ανοίξουν τα κλιματιστικά.

Το κίνημα των Γιατρών πρέπει να γίνει λαμπρό παράδειγμα στην πορεία για την συγκρότηση ενός νέου  ανεξάρτητου εργατικού κινήματος της εποχής μας.

Κατάφεραν με μια ευφυέστατη,  στρατηγικής σημασίας κίνηση,  να  πετύχουν  τρείς σημαντικούς στόχους.

Αντί να  πηγαίνουν οι ίδιοι στο ασφαλιστικό ταμείο για να πληρωθούν τις επισκέψεις  (και να μένουν για μήνες απλήρωτοι) δέχονται τον συνταξιούχο και του ζητάνε την αμοιβή τους .

Εν συνεχεία του δίνουν μια απόδειξη και τόνε στέλνουνε στο  ασφαλιστικό του ταμείο να πληρωθεί.

Συμβαίνουν τότε τα εξής.

Πρώτον απαλλάσσονται από  τα πρωινά στίφη των αγριεμένων συνταξιούχων που περιμένουν από τη νύχτα έξω από τα ιατρεία. Θα το σκεφτούν  καλά και θα το ζυγίσουν και μια και δύο και τρείς  να πάνε στο γιατρό .

Δεύτερον πληρώνονται  αμέσως τις επισκέψεις .

Τρίτον και σπουδαιότερο ,  κατευθύνουν  τα αγριεμένα σμήνη στην κυβέρνηση και παίρνουν το αίμα του πίσω.

Υποκλινόμαστε!