Οι τρείς τελείες του κυρίου Ζούμπου

…συνεχίζω με μια μικρή περιπαικτική κερκυραϊκή  μικροιστορία .

Ο Γιώργος είναι ένας καλός φίλος. Ασχολείται με την Ιστορία του τόπου μας και έχει προσφέρει σημαντικό έργο σε όλους μας.

Κινείται διακριτικά στον περί του ΚΚΕ χώρο. Έχει μια πλατωνική σχέση με το κόμμα  που εκδηλώνεται δια μέσω  ασπρόμαυρων ιστορικών φωτογραφιών ενός ηρωικού και ένδοξου παρελθόντος.

Κάποτε του είπα να γράψει ένα άρθρο για την ζωή και την δράση του Άγη Στίνα στην τοπική εφημερίδα όπου  αρθρογραφεί περί Ιστορικών θεμάτων.

«Βαριέμαι Σταμάτη την γκρίνια του ΚΚΕ» μου είπε.

Τον αποκάλεσα «κότα» και εγκατέλειψα την προσπάθεια.

Λίγο αργότερα νάσου ένα ολοσέλιδο άρθρο του στην εφημερίδα για τον Άγη Στίνα.

Διαβάζω και σε ένα σημείο όπου παραθέτει αυτούσια αποσπάσματα από τα απομνημονεύματα  του,   γράφει :  «Το πείραμα της τοπικής αυτοδιοίκησης στον Σπαρτίλα πολεμήθηκε λυσσαλέα από το Αστικό κράτος και το  …».

   

 Στην θέση των τριών τελειών του  δημοσιεύματος  ο Άγης Στίνας  στα απομνημονεύματα του συνέχιζε  «…και το σταλινικό  ΚΚΕ».

Βρισκόμαστε  την επομένη και μου λέει όλο καμάρι : «Πώς σου φάνηκε?»

«Πώς να μου φανεί ρε Ιστορικέ της Π..τσας?»   «Παραποίησες τα κείμενα του ανθρώπου για να γίνεις ανεκτός?».

«Έλα μωρέ πως κάνεις έτσι? Άλλωστε ποιος θα το διαβάσει ολόκληρο κατεβατό?».

Το σκέφτηκα και άρχισα τα τηλεφωνήματα. Διάλεξα τους καλύτερους φίλους του και τους  έβαλα να του ριχτούν.

Ο Πρώτος του είπε:  «Ντροπή σου δεν το περίμενα από σένα!».

Ο Δεύτερος  του τηλεφώνησε και του είπε ότι  «Οι αστοί Ιστορικοί είναι ποιο θαρραλέοι από σένα».

Ο Τρίτος του είπε ότι είναι καλό μεν αλλά ετοιμάζει και αυτός ένα άρθρο με τίτλο «Οι τρείς τελείες του κυρίου Ζούμπου».

Με βρίσκει ο Γιώργος και μου λέει : «Ρε σύ αυτό το άρθρο  τόχει διαβάσει και η κουτσή Μαρία!".

Δεν χάνω καιρό και βάζω μια φίλη να τον πάρει τηλέφωνο.

-«Εμπρός  ο κύριος Ζούμπος εκεί?»

-«Μάλιστα λέγετε παρακαλώ»

-«Είμαι η κουτσή Μαρία ….σαν δεν ντρέπεστε λέω εγώ..»

και του το κλείνει κατάμουτρα.