…Συνεχίζω με εξειδικευμένα επιστημονικά θέματα.
Μεταμοντέρνος κωλοπαιδισμός (αν χρειάζεται να δοθεί ένας ορισμός) είναι ο, μαζικής κλίμακας, αηθικισμός που διαμορφώνεται σε συνθήκες παραγωγικής και κοινωνικής αποξένωσης .
Για να κοπεί ένα δένδρο άλλοτε, χρειαζόταν δύο άνθρωποι που ο ένας να βρίσκεται από την μια άκρη του πριονιού και ο άλλος από την άλλη.
Ανάμεσά τους αναπτυσσόταν μια ισχυρή σχέση με τους δικούς της κώδικες ηθικής.
Σήμερα ο χειριστής ενός αλυσοπρίονου αισθάνεται μεν ανεξάρτητος από τον διπλανό του, του λείπει όμως η σχέση.
Ο Νέος τύπος του αποξενωμένου μεταμοντέρνου κωλόπαιδου δεν αισθάνεται ότι εξαρτάται από τίποτα στο παρόν, στο παρελθόν και δεν νοιώθει καμιά ανάγκη να οραματισθεί οτιδήποτε για το μέλλον.
Πηγαίνει μόνος , διαβάζει μόνος , βλέπει ταινίες μόνος , παίζει μόνος, δουλεύει μόνος και αισθάνεται μόνος.
Δηλώνει «ανεξάρτητος», «αυτόνομος», «αυτενεργός» κοκ.
Βυθίζεται στην κινούμενη άμμο ενός καινοφανούς εργατικού αμοραλισμού .
Έχει παρέες αλλά δεν έχει φίλους.
Ο φίλος του είναι το αντικείμενο της παρέας του για το βράδυ.
Δεν ρισκάρει τίποτα για κανέναν έρωτα.
Είναι ο κανίβαλος των γονιών του και των παιδιών του.
Θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να ποδοπατήσει τους πάντες ακριβώς όπως θα έκαναν και αυτοί.
Τίποτα δεν τον βοηθάει να βιώσει την αλληλεξάρτησης σε ένα ανώτερο επίπεδο και να οικοδομήσει την προσωπικότητα του δια μέσω αυτής.
Είναι γέννημα θρέμμα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
Τον βρίσκεις παντού .
Μεταμοντέρνος κωλοπαιδισμός (αν χρειάζεται να δοθεί ένας ορισμός) είναι ο, μαζικής κλίμακας, αηθικισμός που διαμορφώνεται σε συνθήκες παραγωγικής και κοινωνικής αποξένωσης .
Για να κοπεί ένα δένδρο άλλοτε, χρειαζόταν δύο άνθρωποι που ο ένας να βρίσκεται από την μια άκρη του πριονιού και ο άλλος από την άλλη.
Ανάμεσά τους αναπτυσσόταν μια ισχυρή σχέση με τους δικούς της κώδικες ηθικής.
Σήμερα ο χειριστής ενός αλυσοπρίονου αισθάνεται μεν ανεξάρτητος από τον διπλανό του, του λείπει όμως η σχέση.
Ο Νέος τύπος του αποξενωμένου μεταμοντέρνου κωλόπαιδου δεν αισθάνεται ότι εξαρτάται από τίποτα στο παρόν, στο παρελθόν και δεν νοιώθει καμιά ανάγκη να οραματισθεί οτιδήποτε για το μέλλον.
Πηγαίνει μόνος , διαβάζει μόνος , βλέπει ταινίες μόνος , παίζει μόνος, δουλεύει μόνος και αισθάνεται μόνος.
Δηλώνει «ανεξάρτητος», «αυτόνομος», «αυτενεργός» κοκ.
Βυθίζεται στην κινούμενη άμμο ενός καινοφανούς εργατικού αμοραλισμού .
Έχει παρέες αλλά δεν έχει φίλους.
Ο φίλος του είναι το αντικείμενο της παρέας του για το βράδυ.
Δεν ρισκάρει τίποτα για κανέναν έρωτα.
Είναι ο κανίβαλος των γονιών του και των παιδιών του.
Θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να ποδοπατήσει τους πάντες ακριβώς όπως θα έκαναν και αυτοί.
Τίποτα δεν τον βοηθάει να βιώσει την αλληλεξάρτησης σε ένα ανώτερο επίπεδο και να οικοδομήσει την προσωπικότητα του δια μέσω αυτής.
Είναι γέννημα θρέμμα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
Τον βρίσκεις παντού .
1 σχόλιο:
Σημεία των καιρών και δυστυχώς κάθε χρόνο και χειρότερα. Η εξέλιξη σε όλες τις τεχνικές βαθμίδες που αφαίρεσαν και θέσεις εργασίας, συνέβαλαν πολύ. Μοναδικό φάρμακο, νομίζω πως είναι η οικογενεια με την σωστή τακτική επαφή και επικοινωνία και η πιο ανθρώπινη εκπαίδευση.
Δημοσίευση σχολίου