Το τούβλο της Τεργέστης

Πριν από μερικά χρόνια με είχε πιάσει μια μανία να μαζεύω τούβλα.

Πρέπει να ήμουν ο πρώτος στην Ιστορία του Ανθρώπου συλλέκτης τούβλων.

Στην αρχή είχα βρει σε κάτι ερείπια ένα τούβλο κόκκινο μασίφ και πάνω είχε χαραγμένη σαν σφραγίδα την φίρμα του εργοστασίου που το παρήγαγε.

Συν το χρόνω έμαθα ότι, στην Κέρκυρα, λειτουργούσαν δεκάδες εργοστάσια (σε διαφορετικές εποχές ) παραγωγής τούβλων.

Όλη η παλιά πόλη έχει χτιστεί με αυτά τα κιτρινοκόκκινα τούβλα.

Είχαν σε όλα τα εργοστάσια την συνήθεια να σφραγίζουν ένα τούβλο ανά παρτίδα.

Έτσι τα τούβλα με σφραγίδα ήταν σχετικά σπάνια και έπρεπε να ψάξεις μέσα σε σωρούς ερειπίων προκειμένου να βρεις το σφραγισμένο και να το εντάξεις στην συλλογή σου.

Με τούτα και με κείνα βρέθηκα να είμαι ιδιοκτήτης μιας συλλογής σαραντατεσσάρων σφραγισμένων τούβλων διαφορετικών εποχών και διαφορετικών εργοστασίων.

Σύμφωνα με τον θρύλο υπήρχε και ένα τεσσαρακοστό πέμπτο τούβλο το οποίο ήταν το πρώτο και με το οποίο χτίσθηκε το πρώτο βενετσιάνικο τμήμα του Παλιού Φρουρίου της Κέρκυρας .

Το είχαν φέρει με καράβια από την Τεργέστη οι Ενετοί.

Αυτό μου έλειπε και ήταν ο καημός μου.

Δεν μπορούσα , βεβαίως, να γκρεμίσω το Παλαιό Φρούριο και να ψάξω στα ερείπια για ένα μυθικό τούβλο που θα συμπλήρωνε την συλλογή μου.

Έτσι εγκατέλειψα την προσπάθεια ώσπου μια καλοκαιρινή νύχτα πήγαμε με τον Παναγιώτη και τις γυναίκες μας σε μια συναυλία που γινόταν στο Παλαιό φρούριο ,στον χώρο μπροστά στον ναό του Αγίου Γεωργίου.

Δεν βρίσκαμε καρέκλα και ακουμπήσαμε στο τοιχίο .

Ήμουν πίσω από τον Περιστέρη και όπως είχα ακουμπήσει το χέρι μου στο τοιχίο ένοιωσα το τούβλο που έπιασα να κουνιέται.

Κοίταξα αφηρημένος και με έπιασε ταχυπαλμία. Το μαγικό τούβλο είχε στην μέση έναν οβάλ κύκλο και στην μέση του κύκλου ένα βέλος.

Το Τούβλο της Τεργέστης !

Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας κουνούσα το τούβλο αριστερά δεξιά ώσπου το ξεκόλλησα.

Σήκωσα την μπλούζα μου και το σφήνωσα κάτω από την μασχάλη μου.

Βγαίνοντας ( μπροστά στο Ιστορικό αρχείο) δεν μπόρεσα να κρατηθώ.

«Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει».

Αποκαλύπτω στον Περιστέρη την κλοπή.

Με κοίταξε κατάπληκτος και με γουρλωμένα μάτια.
«Καλά αναίσθητος είσαι?»
«Τι θα γίνει αν ο καθένας παίρνει και από ένα τούβλο?»

Ώσπου να περάσουμε τη γέφυρα της Κόντρα φόσα με έλουσε με διάφορα επίθετα που δεν είναι της παρούσης.

Ένοιωσα τουλάχιστον σαν τον Έλγιν .

Μπροστά στο άγαλμα του Σχουλεμβούργου , γεμάτος με ενοχές, γύρισα πίσω και έβαλα το τούβλο στην θέση του.

Όποτε πηγαίνω από τότε στο φρούριο για καφέ η καμιά συναυλία λοξοδρομώ (τάχαμου για κατούρημα) και βεβαιώνομαι ότι το τούβλο είναι εκεί.

Τα τούβλα της συλλογής μου τα χρησιμοποίησα όλα για το χτίσιμο του σπιτιού μου στο χωριό.

Υπάρχουν τούβλα σφραγισμένα στην σκάλα της εισόδου , στην σκάλα του Μπότζου και στην ογνίστρα.

Καμιά φορά , τους χειμώνες που κάθομαι στην φωτιά, μου λείπουν οι οργισμένες καταγγελίες του , οι γκρίνιες του, οι απόλυτες γνωματεύσεις του, οι χαμηλόφωνες, και δήθεν αδιάφορες, αφηγήσεις του.

Μου λείπει το τούβλο της Τεργέστης.