Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Η Τάση υποταγής έχει πολλά ποδάρια

Το μέγεθος και το πάθος της κοινωνικής δραστηριότητας  μπορεί να μας μπερδεύει, ωστόσο τις τελευταίες μέρες η τάση υποταγής του λαού ήταν κυρίαρχη.

Εκδηλώνεται με φράσεις κλισέ όπως «Κατεβαίνω στην απεργία αλλά δεν πιστεύω ότι κάτι μπορεί να γίνει»…. «δεν γίνεται τίποτα με απεργίες μιας μέρας»…. «θα πληρώσω γιατί διαφορετικά , ότι και να γίνει , θα μου τα βάλουν στην εφορία»…. «..και ποιος να αναλάβει… όλοι ίδιοι είναι» …… «Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αμερική και με την Γερμανία» κ.ο.κ.

Αντανάκλαση του ρεύματος υποταγής εκδηλώνεται σε όλο το φάσμα του κινήματος.

Ηγεμονικό ρόλο του κινήματος υποταγής φιλοδοξούν να παίξουν τα κόμματα της καθεστωτικής Αριστεράς.

Η Τάση υποταγής στο ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ  εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο και με άλλα λόγια. Ουσιαστικά λένε «Η επανάσταση είναι κάτι μακρινό και ακαθόριστο, αυτό που επείγει είναι η ισχυροποίηση του κόμματος» τουτέστιν  «Να γίνουν τώρα εκλογές να πάρουμε ένα δυο βουλευτές ακόμα».

Η Τάση υποταγής  του Μπάχαλου εκδηλώνεται με ποιο φασαριόζικο τρόπο . Λένε  «Να εκδηλωθεί η οργή και ότι βρέξει ας κατεβάσει» Τουτέστιν  «Γενική επίθεση στους Μπάτσους χωρίς προορισμό»

Η Τάση Υποταγής των καταλήψεων εκδηλώνεται με στυλ «Γλυκιάς συμμορίας»  Τουτέστιν «κλείνομαι σε ένα χώρο κατάλληλα διακοσμημένο  και οδηγούμαι  εκ των πραγμάτων στην αυτοκτονία εν τέλει».

Η Τάση υποταγής του εναλλακτισμού με ύφος «καλλιεργώ βιολογικά ραπανάκια ως εναλλακτική πρόταση ζωής»  Τουτέστιν «έρχονται δύσκολες μέρες και πρέπει να έχουμε κάτι να τρώμε».

Η Τάση υποταγής της Συντεχνίας περικλείεται στην φράση «Υπεράνω όλων η ενότητα της ΕΛΜΕ» Τουτέστιν «Κλείνομαι στο σωματείο μου κι ας μου κόψανε το μισό μισθό …δεν βλέπεις τι γίνεται έξω?»

Μικρή νησίδα μιας ανολοκλήρωτης εξέγερσης και εκδήλωσης μιας τάσης απελευθέρωσης αποτέλεσε το «κίνημα των Πλατειών» . Γεμάτο αντιφάσεις , αφέλεια και πολιτική ανωριμότητα  έθεσε με στρεβλό και αδόκιμο τρόπο φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας.
Συνάντησε την καχυποψία τον χλευασμό την απόρριψη και την απομόνωση.

Είναι η μόνη αυθεντική λαϊκή απελευθερωτική κίνηση στις μέρες μας και συνετρίβη στις συμπληγάδες της υποταγής και του  αριστερού κακομοιρισμού.

Ότι και να γίνει είμαστε εδώ! 

3 σχόλια:

akrat είπε...

καλημέρα

έγινε εφόρμησης μικρά και επώδυνος και δεν εστεύθν υπό επιτυχίας...

ε τώρα είναι ώρα απολογισμού...

αύριο η ζώσα πραγματικότης θα σαρώσει το σήμερα

ας μην ξεχνάμε...

ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ...

Il Trovatore είπε...

Akrat και η τάση της Απελευθέρωσης έχει το λόγο . Χτές ,28η Οκτ. στην Κέρκυρα , στον Βόλο , Στην Θεσσαλονίκη και παντού.

Μαρίτσα είπε...

Η πλατεία, ίσως λόγω της αφέλειας, έχει αυθορμητισμό και πάθος που γίνεται (έστω και με μικρές νίκες τύπου "νίκη, νίκη, τους πήρε το καΐκι") πράξη και δεν αναλώνεται σε φιλοσοφικο-πολιτικό-κοινωνικές προσεγγίσεις γεμάτες αριστερίζουσες φιοριτούρες και θεωρητικά συμπλέγματα γεννημένα σε έδρανα ή καναπέδες που μας έχουν πια κουράσει...