Ο Μιχάλης είναι το είδος ανθρώπου που όλοι θα ήθελαν να είναι.
Πάντα χαρούμενος είχε πάντα κάτι θετικό να πει.
Όταν κάποιος τον ρωτούσε πώς είναι , πάντα έλεγε "δεν θα μπορούσε καλύτερα".
Είχε αλλάξει πολλές φορές δουλειά .
Αν ένας από τους συναδέλφους του είχε μια κακή μέρα αυτός ήταν πάντα εκεί για να του δείξει την θετική πλευρά της κατάστασης.
Μια μέρα των ρώτησα:
"Δεν καταλαβαίνω....δεν μπορεί να είσαι πάντα τόσο σίγουρος ...πως το κάνεις?"
Μου απάντησε:
"Κάθε πρωί που ξυπνάω λέω στον εαυτό μου "έχεις δύο επιλογές η να είσαι σε καλή η να είσαι σε κακή διάθεση" ...επιλέγω να είμαι σε καλή.
Κάθε φορά που πάει κάτι στραβά μπορώ να επιλέξω να το παίζω θύμα η να διδαχθώ από την εμπειρία.
Επιλέγω να μάθω.
Κάθε φορά που κάποιος μου παραπονιέται μπορώ να δεχθώ τα παράπονα του η να του δείξω την θετική πλευρά της ζωής.
Επιλέγω να του δείξω την θετική πλευρά της ζωής.
"Ναι καταλαβαίνω -του απάντησα- αλλά είναι τόσο εύκολο?"
"Είναι- μου είπε- Τα πάντα είναι θέμα επιλογών."
Αλλάξαμε σπίτι και τον έχασα.
Χρόνια αργότερα έμαθα ότι πήγαν να τον ληστέψουν στο σπίτι του.
Σε κάποια στιγμή πανικού τον πυροβόλησαν.
Μετά από οκτώ ώρες στο χειρουργείο και αρκετές βδομάδες στο νοσοκομείο γύρισε σπίτι.
Πήγα να τον δώ.
"Πώς είσαι?"- τον ρώτησα.
"Δεν θα μπορούσα να είμαι καλύτερα"- μου απάντησε.
Τον ρώτησα τί του πέρασε από το μυαλό όταν ήταν τραυματισμένος στο πάτωμα.
"Σκέφθηκα ότι είχα δύο επιλογές , να ζήσω η να πεθάνω, διάλεξα να ζήσω"
"Οι Γιατροί στο νοσοκομείο ήταν πολύ καλοί ...μου έλεγαν συνέχεια ότι όλα θα πάνε καλά.
Όταν είδα ,όμως, την έκφρασή τους μπαίνοντας στο χειρουργείο τρόμαξα.
Έπρεπε να πάρω μιαν απόφαση.
Μάγκες - τους λέω- διαλέγω να ζήσω...χειρουργήστε με σαν να είμαι ζωντανός.
1 σχόλιο:
Το πρώτο μέρος ήταν απίθανο...άσε που μου ρχεται και κάποιος στο μυαλό!Αλλά το δεύτερο...λίγο σαπουνοπερέξ μου κάνει..."οϊμέ...επιλέγω να ζήσωωωω"
Δημοσίευση σχολίου