Παναγιώτης Περιστέρης, έφυγε ένας σπουδαίος άνθρωπος

Με πήρε τηλέφωνο απόγευμα και μου ζήτησε να συναντηθούμε «για κάτι σοβαρό».
Βρεθήκαμε αργότερα στην κοφινέττα και μου είπε ότι σκέφτηκε να οργανώσουμε ένα συνέδριο για τον Γεράσιμο Σπαταλά.

«Δικός μας» μου λέει «του σοσιαλιστικού ομίλου».

Συμφώνησα αμέσως. Ο Γεράσιμος Σπαταλάς ήταν σπουδαίος διανοούμενος του εργατικού κινήματος τον 20ο αιώνα. Είχε μεταφράσει για πρώτη φορά στα Ελληνικά όλο το έργο του Σαίξπηρ. Είχε ιδρύσει τον «μαύρο γάτο» στην Αθήνα και είχε γράψει και σπουδαία ποιήματα, μεταξύ αυτών και τον «κόρακα» που μου άρεσε ιδιαιτέρως.

Η «αριστοκρατία» θα ήθελε πολύ να μείνει για πάντα ξεχασμένος .
Καταγόταν από τους Σιναράδες της Κέρκυρας και το σχέδιο του Παναγιώτη είχε ως εξής: Θα οργανώναμε ένα συνέδριο για τον Γεράσιμο Σπαταλά με την συμμετοχή γνωστών ακαδημαϊκών (μιας και είχε βραβευθεί από την ακαδημία Αθηνών). Θα πηγαίναμε στους Σιναράδες και θα εντοιχίζαμε μια αναμνηστική μαρμάρινη πλάκα στον τοίχο του σπιτιού που είχε γεννηθεί. Θα τυπώναμε ένα φυλλάδιο με αναφορά στο έργο του και στην πολυτάραχη ζωή του.

Όλα είχαν ετοιμαστεί στην εντέλεια και έμενε να πάμε στους Σιναράδες για τον εντοιχισμό της αναμνηστικής πλακέτας.
Φτάσαμε στο χωριό το σούρουπο αφού περάσαμε από το μαρμαράδικο που μας είχε έτοιμη την πλακέτα.

Ώσπου να γυρίσουμε να καφενεία του χωριού και να βάλουμε τις αφίσες είχε νυχτώσει. Πήραμε το στενό ανηφοράκι προς το σπίτι του Σπαταλά. Μια γερόντισσα μάζευε βιαστικά την μπουγάδα της μπροστά από την πόρτα του σπιτιού. Απλώσαμε την μπαλαντέζα και ανοίξαμε τις τρύπες με το τρυπάνι. Άρχισε να βρέχει και ο Παναγιώτης φοβόταν ότι θα μας σκοτώσει το ρεύμα.

Βιδώσαμε βιαστικά την μαρμάρινη επιγραφή «Σε αυτό το σπίτι γεννήθηκε ο συγγραφέας Γεράσιμος Σπαταλάς 1887-1971» μαζέψαμε τα εργαλεία και μέσα σε καταρρακτώδη βροχή πήραμε τον λιθόστρωτο κατήφορο.

Γλιστράει ο Παναγιώτης, με συμπαρασύρει και φτάσαμε κουτρουβαλώντας και βλαστημώντας στον κεντρικό δρόμο.
Γυρίσαμε στην Κέρκυρα λασπωμένοι μούσκεμα και αμίλητοι.
Σε λίγες μέρες γινόταν το συνέδριο και είχαμε πολλά ακόμα να κάνουμε.