Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Εγκλωβισμένοι



Οι συνηθισμένοι σεισμοί μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία η και καταστροφικές ζημιές.
Υπάρχουν, όμως , πολύ σπάνια, σεισμοί που μπορούν να αλλάξουν το χωροχρόνο.
Ένας τέτοιος σεισμός έγινε πριν από λίγο καιρό στην Χιλή. Είχε ως συνέπεια να μετατοπίσει κατά τι τον άξονα περιστροφής της Γής με αποτέλεσμα να αλλάξει τον χρόνο . Είχε επίσης ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό των ανθρακωρύχων στις στοές ενός ανθρακωρυχείου σε βάθος ενός χιλιομέτρου.
Στην αρχή επικράτησε πανικός και αμηχανία μέσα στο απόλυτο σκοτάδι . Αργότερα λύγισαν οι πιο αδύνατοι . Τρέλα, απόπειρες αυτοκτονίας , κατάθλιψη , επιθετικότητα, απελπισία.
Οι πιο ανθεκτικοί ανέλαβαν να οργανώσουν την ζωή για μια πολύχρονη επιβίωση κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Ο ένας ανέλαβε την διαχείριση του φωτός , ο άλλος την διαχείριση των τροφίμων και ο τρίτος την καθαριότητα του χώρου. Ορίσθηκαν βοηθοί τους και επιτροπές ελέγχου αποθεμάτων και σωστής διαχείρισης. Όλα με την δημοκρατική επίφαση που επιβάλλει μια ευνομούμενη κοινωνία.
Ορίσθηκαν , με απόφαση της γενικής συνέλευσης, οι ώρες της «νύκτας» και οι ώρες της «ημέρας», οι καθημερινές ασχολίες και οι ώρες ψυχαγωγίας.
Η κοινωνία των εγκλωβισμένων έβρισκε τον ρυθμό της και προσαρμόστηκε γρήγορα στις νέες συνθήκες.
Όσο όμως δύσκολο είναι να προσαρμοστεί κανείς άλλο τόσο δύσκολο είναι και να το ξανακάνει.
Όσοι δεν αρκούνταν στην προσαρμογή , τα «βράδια», που καταλάγιαζαν οι θόρυβοι της «ημέρας» , ακουμπούσαν το αυτί τους στα πέτρινα τοιχώματα και αφουγκραζόταν την «βουή των πλησιαζόντων γεγονότων».
Ήταν έτσι η έτσι νόμιζαν;
Σε αυτές τις συνθήκες ποιος μπορεί να βεβαιώσει, ποιόν, ότι κάτι τέτοιο δεν είναι παραίσθηση;
Το γεωτρύπανο της Ιστορίας συνέχιζε επί εικοσιτετραώρου βάσεως την περιστροφή του.
Η έτσι νόμιζαν;
Τους είχαν διδάξει ότι έπρεπε να ελπίζουν και να πιστεύουν. Δεν γινόταν αλλιώς . Η ζωή μόνον έτσι μπορεί να συνεχίζεται.
Η αμφιβολία προκαλεί αναταραχή και τελικά κατάρρευση της πίστης.
Έτσι τους έλεγαν αυτοί που ξέρουν.
Άλλοι , πιο ευέλικτοι, τους έλεγαν «να πιστεύεις αμφιβάλλοντας».

Ωστόσο το γεωτρύπανο συνέχιζε την καθοδική του πορεία .
Έτσι συμβαίνει, άλλωστε, πάντα.

Όταν, πλέον, ήταν φανερό και στους πλέον δύσπιστους ότι η δίοδος ανοίγει, σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς ,επικράτησε ξανά πανικός , κατάθλιψη, επιθετικότητα.
Οι θεσμοί θα έπρεπε να διαλυθούν σε ελάχιστο χρόνο.
Ο Διαχειριστής του φωτός , οι ελεγχόμενοι από αυτόν και οι συμμαχίες που είχε οργανώσει για να διατηρεί ακλόνητη την εξουσία του θα κατέρρεαν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Μόλις το γεωτρύπανο εμφανιζόταν στην οροφή της στοάς δεν θα είχαν πλέον λόγο ύπαρξης.
Και επιπλέον, ποιος θα έβγαινε πρώτος για να δοκιμαστούν οι αντοχές του στο σοκ της προσαρμογής; Ποιος θα αναλάμβανε το ρόλο του πειραματόζωου για να ακολουθήσουν ασφαλείς οι υπόλοιποι;

Το γεωτρύπανο της Ιστορίας. Αυτός ο εφιάλτης που σε κάνει να κλείνεις τα μάτια σου με την ελπίδα ότι θα τον ξαναδείς.

4 σχόλια:

Μαρίτσα είπε...

Bravo.

ΣΚΥΛΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ είπε...

Μου φαίνεται πως την επέτειο για την επανάσταση του 21 θα τη γιορτάζουμε για πολλά χρόνια ακόμη μιας και βλέπω πως δεν πρόκειται να επαναστατήσουμε σύντομα. Θέλει μαγκιά να βγεις στο φως γιατί το φως πονάει . Η τρύπα πάντα ήταν ανοικτή.

akrat είπε...

αχα

δια την αλληγορίαν του

έν θερμόν εύγε..

Il Trovatore είπε...

Ευχαριστώ.