Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Η άστατη ζωή της κυρίας Ελευθερίας

Η κυρία Ελευθερία έμενε στην διπλανή μας αυλή.

Εκείνον τον καιρό τα σπίτια στην Αθήνα είχαν ακόμα αυλές .

Με το ένα μάτι διάβαζα και με το άλλο περίμενα να βγει η κυρία Ελευθερία να απλώσει τα ρούχα της.

Εξαιτίας κάποιας σκοτεινής συνωμοσίας των δυνάμεων της φύσης, ουδέποτε ο άνεμος σήκωνε το φουστάνι της κυρίας Ελευθερίας πέραν ενός κρίσιμου ορίου.


Για κάποιο ανεξήγητο λόγο , επίσης, η μάνα μου, «βρώμα» την ανέβαζε , «του σχοινιού και του παλουκιού» την κατέβαζε. Κάποια φορά, δε, την αποκάλεσε και «καραπουτανάρα».


Παρά ταύτα ανάμεσα σε μένα και στην κυρία Ελευθερία υπήρχε μια γλυκιά ροζ ατμόσφαιρα. Θυμάμαι (ως τώρα νάταναι) που μια φορά έπεσα εκεί που παίζαμε στο δρόμο , σηκώθηκα κλαίγοντας να πάω σπίτι μου και έπεσα πάνω στην κυρία Ελευθερία . Μου έβγαλε με προσοχή ένα πετραδάκι που είχε σφηνωθεί στο ματωμένο μου γόνατο , μου χάιδεψε το πόδι , μου χαμογέλασε και μου είπε να πάω σπίτι μου να μου βάλει η μάνα μου ιώδιο. Εν τω μεταξύ εγώ είχα βυθιστεί ανάμεσα στα στήθη της που για έναν επίσης ανεξήγητο λόγο ουδέποτε μπορούσες να δεις πέραν ενός ορισμένου βάθους.


Η κυρία Ελευθερία έμεινε για πάντα κάτι το μυστηριώδες και απλησίαστο. Δεν θυμάμαι πλέον το πρόσωπο της . Τα υπόλοιπα τα θυμάμαι, νομίζω .


Η κυρία Ελευθερία (καθώς λένε αυτοί που ξέρουν) υπήρξε σαν κάτι ανάμεσα στον μύθο και στην πραγματικότητα , δηλαδή, πολύ κοντά στην απόλυτη αλήθεια.


Το βιντεάκι που επισυνάπτω στο post το έφτιαξα έχοντας στην σκέψη μου τον την Εύη( και το Χρήστο) , την φίλη μου την Coerdia (και τον Γιάννη) , και τον Μανώλη Ρασούλη . Είναι και οι τρείς σε ενδιαφέρουσα.

Καλή Λευτεριά αδέλφια.


Το τραγούδι είναι το ” se ti tagliassero a pezzetti “ του Fabrizio de Antre που, προφανώς, είχε και αυτός ανάλογη εμπειρία με μια signora Liberta).
Η μετάφραση (η πρώτη εν Ελλάδι παρακαλώ) και το μοντάζ είναι εμού του ιδίου.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

απολιτι αληθεια.........
καπου γραφι το κιμενο


περιεργ λεξει σαν την κινισι του ανε μου στην γη

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο τραγούδι και βίντεο, αισιόδοξο, ευχαριστούμε πολύ Τροβατόρε!
(Ό,τι πρέπει για συμφιλιώνεται κανείς με τις συνομωσίες των δυνάμεων της φύσης για την αποκάλυψη της αλήθειας και της Κυρίας Ελευθερίας μέχρι ενός σημείου και την κάλυψή της πέραν ενός άλλου:)
Να είστε καλά πάντα.

akrat είπε...

μιαμ μιαμ

μεγάλο βάθος βυζιών??

πες παιδί μου μην μας κόβεις ντεεεεεεεεεεεεε

χαχα
έτσι έτσι εμένα το πρώτο φυλί στο στόμα που το έδωσε η συγχωρεμένη η θεία μου...
είχα πάθει νταράκουλο...

δεν προλάβαινε η μάνα μου να πλένει την κουβέρτα κατάλευκη είχε γίνει..

Il Trovatore είπε...

μοναχούλη
Καλώς ήρθες.
"κοντά" είπα.

Coerdia
Ετοιμάσου για συζήτηση με θέμα "Αλήθεια και Ελευθερία υπο το φως του Τροβατόρε"
Φιλιά.

Ακράτ

Μιλάμε για απύθμενο βάθος. Ετοιμάζω ημερίδα.

Λάουρα Μαρτινέγκου είπε...

Πολύ ωραίο το τραγούδι (και το βίντεο)

Χαίρε

Il Trovatore είπε...

Λάουρα

Φαντάζομαι ότι βρίσκεσαι στη Ζάκυνθο και λιάζεσαι στην αμμουδιά . Έτσι είναι;

Λάουρα Μαρτινέγκου είπε...

Γλυκειέ μου Τροβατόρε.
Τι λές τώρα;
Ακόμα παγιδευμένη στη Θεσσαλονίκη είμαι.
Την Αγία ερχόμενη εβδομάδα, όμως, τα μαζεύω και επιστρέφω.

Έμαθα ότι θα κατεβάσουμε κοινό ψηφοδέλτιο Επτανησίων. Αληθεύει;

Il Trovatore είπε...

Ναί. Έμαθα για το "ποιόν" σου και θα σε προτείνουμε για περιφερειάρχη Ιονίων νήσων.

Λάουρα Μαρτινέγκου είπε...

Περιφερειαρχέσα.

Gee Pontius είπε...

Κι' όμως

...χαμένη ήσουν στα πολλά,
χαμένη και στα λίγα,
δεν σ' απομείνανε πολλά
να πεις ή να σκεφθείς.
Το βιός σου χαμογέλαγε
σαν μπρούτζινο την άνοιξη
και τα μαλλιά ξεχτένιστα
στου δειλινού τ' αγέρι.

Τώρα προσμένω τ' αύριο
για να σε νοσταλγήσω
κυρία με την λευτεριά
άναρχη (*) δεσποινίδα
νόστιμη όσο το κρασί
γλυκειά όσο η θλίψη,
ο μύθος σου της ομορφιάς
και της αμφιβολίας...

μετάφραση του 2007 στο βιβλίο TRANSPHYSICS του gpoint σελ. 96

(*) Οποτε δεν υπήρχε λογοκρισία η signiorina liberta γινότανε signiorina anarchia ...

Ο τραγουδιστής λέγεται (λεγότανε) φυσικά Fabrizio di Andre και όχι di Antre