Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Η μαγεμένη πυγολαμπίδα και ο άπιστος Ανδρέας

Οι επιστήμονες λένε ότι οι πυγολαμπίδες είναι μικρά έντομα που επικοινωνούν μεταξύ τους με την μικρή φωτισμένη τους ουρά.
Το φως τους- λένε- δημιουργείται από μια χημική διεργασία που συμβαίνει μέσα στο σώμα τους.
Πάντοτε τέτοια έλεγαν οι επιστήμονες.
Η Σοφότερη γερόντισσα του χωριού μας ,όμως, λέει άλλα.

Λέει ότι είναι αστέρια που ήρθαν στην Γη γιατί δεν άντεχαν στην παγωνιά του νυχτερινού ουρανού ( γιαυτό, άλλωστε , και ζουν μόνο την Άνοιξη).

Οι πυγολαμπίδες ζουν στο (μαγεμένο) δάσος και πιστεύουν ότι το πιο μυστηριώδες , επικίνδυνο και αφιλόξενο μέρος του κόσμου είναι εκείνη η φωτισμένη τρύπα στη μέση του δάσους που οι άνθρωποι ονομάζουν «μικρό γραφικό χωριό».

Οι γεροντότερες και σοφότερες (ως εκ τούτου) πυγολαμπίδες συμβουλεύουν πάντοτε τις νεότερες να μην πλησιάζουν την καταραμένη εκείνη φωτεινή τρύπα γιατί θα τους ρουφήξει το φως και δεν θα μπορέσουν ποτέ να γυρίσουν πίσω.

Το βράδυ εκείνο, όμως, η μαγεμένη πυγολαμπίδα αποφάσισε να νικήσει όλους τους φόβους της , να αγνοήσει όλες τις συμβουλές και να ξεκινήσει ένα ταξίδι στο κέντρο της φωτισμένης τρύπας .

Πάντοτε έτσι συμβαίνει . Αρκεί η απόφαση μιας αλλοπαρμένης μαγεμένης (και φοβισμένης) πυγολαμπίδας για να αρχίσει ένα αδιανόητο ταξίδι μια μεγάλης εξερεύνησης.

Όταν έφτασε στα πρώτα σπίτια του χωριού –συγνώμη- της φωτισμένης τρύπας , το φως ήταν τόσο δυνατό που η μαγεμένη πυγολαμπίδα έχασε κάθε δυνατότητα επικοινωνίας .
Η φωτισμένη της ουρά δεν φαινόταν σχεδόν καθόλου.
Σαν να χάσουμε εμείς την φωνή μας και κάθε μέσο επικοινωνίας.

Περιπλανήθηκε στους δρόμους, μπήκε μέσα σε σπίτια , πέρασε μπροστά από μια τρομερή πηγή φωτός που οι άνθρωποι την έλεγαν «το δελτίο ειδήσεων των εννέα» , μπήκε σε ένα σπίτι που το έλεγαν καφενείο και είδε ανθρώπους να φωνάζουν και να χειρονομούν , μπήκε σε ένα άλλο που το έλεγαν ταβέρνα και είδε τεράστια σαγόνια να αλέθουν κρέας και γύρω - γύρω κόκαλα ζώων .
Μα πιο πολύ τρόμαξε όταν είδε στον ουρανό κάτι τεράστιες μπάλες φωτός που οι άνθρωποι τις έλεγαν «λαμπτήρες δημοτικού φωτισμού».
Το φως τους ήταν τόσο δυνατό που έκρυβε τα αστέρια .

Τρόμαξε τόσο πολύ που γαντζώθηκε σε έναν τεράστιο βράχο ενός τοίχου που οι άνθρωποι τον λένε «σαγρέ».
Περίμενε εκεί με την καρδιά της να κοντεύει να σπάσει από την αγωνία και τον φόβο.
Ξάφνου ακούει μια τρομερή φωνή «μπαμπά τρέξε , μια πυγολαμπίδα».
Βλέπει να πλησιάζει ένας γίγαντας και όλο να πλησιάζει , μέχρι που έβλεπε μόνον τα τεράστια μάτια του να την κοιτούν με περιέργεια .
Μόλις είχε βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον άπιστο Ανδρέα.

Ο φόβος της μεγάλωνε καθώς σκεφτόταν ότι θα μπορούσε να ανοίξει τα τεράστια σαγόνια του και να την κάνει μια χαψιά.
Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μόλις συνάντησε τον σωτήρα της.

Ο άπιστος Ανδρέας ρωτούσε που ζουν οι άλλες πυγολαμπίδες και πώς μπορεί να πάει να τις δει.

-Θα τον ακολουθήσω- σκέφτηκε η μαγεμένη πυγολαμπίδα – και αν είμαι τυχερή θα με οδηγήσει στο δάσος.
Πράγματι τον ακολούθησε φτερουγίζοντας με τα μικρά της φτερά και όσο τον ακολουθούσε τόσο και λιγόστευε το φως .
Ώσπου σε μια στροφή του δρόμου τα φώτα χάθηκαν τελείως . Ο ουρανός γέμισε ξανά από αστέρια και φάνηκαν στο βάθος οι πυγολαμπίδες που περίμεναν με αγωνία την επιστροφή της ανόητης και άμυαλης φίλης τους.

Η μαγεμένη πυγολαμπίδα πέταξε γρήγορα προς τις συνπυγολαμπίδες της που την περιτριγύρισαν αμέσως και άρχισε να τους αφηγείται τα όσα είχε δει στο κέντρο της φωτισμένης τρύπας .

Το καταλάβαινες γιατί το φως στην ουρά της αναβόσβηνε πολύ γρήγορα , σχεδόν λαχανιασμένα.

Ο άπιστος Ανδρέας μόλις βρέθηκε στο σκοτάδι του δάσους τρόμαξε . Σκέφτηκε ότι θα ήταν φρόνιμο να γυρίσει πίσω στην φωτισμένη τρύπα – συγνώμη – στο γραφικό χωριό.
Κάτι όμως μέσα του τον έσπρωχνε να προχωρήσει πιο βαθειά στο μαγεμένο δάσος.

Πάντοτε έτσι συμβαίνει . Αρκεί η απόφαση ενός άπιστου (και φοβισμένου) Ανδρέα για να αρχίσει ένα αδιανόητο ταξίδι μιας μεγάλης εξερεύνησης.

Οι πυγολαμπίδες ανακατεύτηκαν με τα αστέρια μέσα στο σκοτάδι και νόμισες ότι είχαν αρχίσει έναν ξέφρενο χορό . Σαν ένα Βαλς της ανοίξεως . Ήταν ένας από τους συνηθισμένους χορούς η ήταν μια γιορτή για την επιστροφή της μαγεμένης πυγολαμπίδας;
Ποιος ξέρει;

Ο άπιστος Ανδρέας καταμεσής του χορού κοιτούσε γύρω του και έκανε μικρά διστακτικά βήματα σαν να προσπαθούσε να ακολουθήσει τα βήματα του μαγικού χορού.

Όλα ήταν στο κενό .

Οι πυγολαμπίδες ,τα αστέρια , ο Ανδρέας και πάνωθέτου η μαγεμένη πυγολαμπίδα η πιο φωτεινή από όλες .

13 σχόλια:

lucinta είπε...

Πανέμορφο τροβατόρε, να 'σαι καλά ;)

Μαρίτσα είπε...

Συμφωνώ! Εύγε!

Ανώνυμος είπε...

Σχόλιο του άπιστου:
- Σ' άρεσε;
- Δεν το κατάλαβα ;)

il trovatore είπε...

Lucinta
Σημαίνει Φωτεινή . Lucciola σημαίνει Πυγολαμπίδα. Κοντά είμαστε.
Παράτατα όλα και έλα για ένα μπανάκι στον Απραό.
Εκτός αν προτιμάς την Κάτω Αχαγιά... μπρρμπρρ.
Το σύνθημα μας είναι ΚΑΙ Σοσιαλισμός ΚΑΙ χαλαρότητα.

Μαρίτσα
Ευχαριστώ πολύ.
Μόλις έχω την έμπνευση θα γράψω και ένα παραμύθι για σένα.
Για παράδειγμα "Η αυτοκτονία μιάς κατσαρίδας που ήταν υποχρεωμένη να ακούει όλη νύχτα heavy metal"

herrkstories
Κατάλαβε ο άπιστος!
Απλώς θα πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια για να καταλάβουμε ότι κατάλαβε.
Δώστου φιλάκια.

theorema είπε...

(δεν θέλω να φυτρώνω εκεί που δεν με σπέρνουν, αλλά νομίζω πως ο άπιστος χαμογέλασε με μια σπάνια αυταρέσκεια όταν είδε την εκτύπωση της ιστορίας. Κορδώθηκε σαν παγώνι και διέκοψε (αυτό κι αν είναι!!!) τα κινούμενα σχέδια που έβλεπε, μέχρι να την διαβάσει ως το τέλος. Τόσο περήφανο είχα καιρό να τον δω)

Τροβατόρε, ρισπέκτ. :-))

il trovatore είπε...

theorema
Τόξερα.
Αυτό φανταζόμουν ότι θα συμβεί.
Ασ τους άλλους να λένε.

Ανώνυμος είπε...

πάρα πολύ ωραίο Τροβατόρε, είσαι εμπνευσμένος!

il trovatore είπε...

Με ενέπνευσε ο Ανδρέας ο οποίος είναι απίστευτη μορφή.
Θα τον ξαναδώ στο τέλος Ιουνίου.
Τότε νομίζω θάρθεις και εσύ με το έταιρον σου ήμισυ.

Rodia είπε...

Πάρα πολύ όμορφο! Μπράβο!:))
Σε βρήκα από το πρόσφατο σχόλιο που άφησες στης Κροτ.. Θα ήθελα να το ανεβάσω στο μπλογκ μου, δίνεις άδεια;

il trovat6ore είπε...

Ασφαλώς
Μεγάλη μου τιμή!

Rodia είπε...

Ευχαριστώ :)
Αύριο όμως, γιατί για σήμερα... φράκαρε η σελιδα!

Кроткая είπε...

Τροβατόρε μου, τελος Ιουνίου θα εργάζομαι σκληρά που να πάρει.
Τέλος Αυγούστου είναι πιθανότερο, αλλά δεν υπόσχομαι για να μην προκαλέσω απογοητεύσεις.

Αλλά δε χανόμαστε, φιόρο μου! :Ρ

il trovatore είπε...

Και άν δεν έχετε κανονίσει θα σας φιλοξενήσω εγω. Θα χαρώ πολύ!