Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Ο Φριτόλος



Γνώρισα τον Μένιο δέκα μέρες πριν πεθάνει.

Ήταν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι του θαλάμου της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου Κέρκυρας ανάσκελα ακίνητος και με ανοιχτό το στόμα.

Μερικές φορές που ξυπνούσε βόγκαγε και έλεγε δυνατά:

«Μάνα πεθαίνω!»

Πάγωνε όλος ο θάλαμος.

Τα απομνημονεύματα του Μένιου ανέλαβα να τα εκδώσω εγώ.

Μου τα εμπιστεύτηκε το βράδυ της εβδόμης Ιανουαρίου  του 2017.

Αρχίνισε να μου μιλάει με κόπο και με διακοπές  στις 11 το βράδυ και τελείωσε στις εφτά το πρωί.

Ο Μένιος γεννήθηκε κατά λάθος.

Η Μάνα του είπε: «Του πατέρα σου του ξαγλίστρησε» και έβαλε τα γέλια.

Ο Κατά λάθος γεννηθείς Μένιος εστάλθει να σπουδάσει  στο «Οικοτροφείον Κέρκυρας». Το λέγανε και «ορφανοτροφείο» ενώ παλιότερα το λέγανε «Πρεβαντόριο» .

Σήμερα το λένε «Το χαμόγελο του παιδιού» η κάπως έτσι .

Ο Πατέρας του Μένιου  ήταν δεξιός ψαράς και κομματάρχης   ολόκληρου του χωριού.

Τα χρόνια εκείνα ένας δεξιός κομματάρχης (που του ξαγλίστρησε) μπορούσε να στείλει το παιδί «στο οικοτροφείο στη χώρα να μάθει γράμματα».

Ο Μένιος  έβγαλε το οικοτροφείο «δια πυρός και σιδήρου».

Το να βγάλεις το οικοτροφείο Κέρκυρας τότε ζωντανός ήτανε απείρως πιο δύσκολο από το βγεις ζωντανός από το Μπέργκεν Μπέλσεν.

Ο Μένιος τέλειωσε τις σπουδές του με καμιά τριανταριά ράμματα στο κεφάλι.

Αμέσως μετά την αποφοίτηση ο Πατέρας του τον έστειλε για δουλειά σε έναν τηγανιστή ψαριών στην Πιάτσα που ήτανε του κόμματος.

Ο Μένιος έγινε «Φριτόλος»  ξακουστός και το ψευδώνυμο αυτό τον συνόδευσε όλη του τη ζωή.

Στην αρχή κοιμότανε σε μια αποθηκούλα πάνω σε σακιά.

Αργότερα  του βρήκε δωμάτιο ο Πατέρας του στην  Γαρίτσα.

Στο χωριό πάντως δεν ξαναγύρισε.

Κάθε πρωί τα ξημερώματα πήγαινε στο μαγαζί έπαιρνε την καρέτα  και κατέβαινε στα καΐκια.

Φόρτωνε μαζί με το αφεντικό τις κασέλες με τα ψάρια και ανέβαινε τον ανήφορο του Άγιαντωνιού.

Αν μου πεις εμένα να ανεβάσω την καρέτα φορτωμένη με ψάρια στην πιάτσα,  κάπου στον Άγιο Φραγκίσκο θα αφήκω την αποξυλή μου.

Ο Μένιος κουβάλαγε ψάρια , καθάριζε ψάρια, τηγάνιζε ψάρια, πουλούσε ψάρια , έκανε ντελίβερι και  έτρωγε και ξύλο καθημερινώς για να μην ξεσυνηθίσει.

Το χόμπυ του ήτανε να «μαζώνει χαρτιά» . 
Έβρισκε παλιά βιβλία και περιοδικά και τα αποθήκευε στο δωμάτιο του.
Έφτιαξε και «σκατζιές ογδοήντα πόντους από το πάτωμα  γιατί το δωμάτιο πλημύριζε όταν  έβρεχε πολύ».

Όταν  γύρισε από φαντάρος νοίκιασε ένα καλύβι έξω από την πόλη μαζί με ένα μικρό κήπο και το έκαμε «ψαροταβέρνα».

Στάθηκε στα πόδια του,  παντρεύτηκε και έκαμε δύο παιδιά.

Ο Φριτόλος σε ηλικία εικοσιπέντε χρονώ έθρεφε οικογένεια τηγανίζοντας μπραγάνια και μαρίδες  σε ένα καλύβι και τα σέρβιρε μόνος του στον κήπο κάτω από την απεργουλιά.

Δυό τρείς φορές πήγε στο χωριό του. 
Τη μία για να δει τη μάνα του που ήταν άρρωστη. 
Την άλλη στην κηδεία του πατέρα του και την Τρίτη όταν πέθανε η μάνα του.

Σε ηλικία πενήντα χρονώ     έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Ήθη και έθιμα της παλιάς Κέρκυρας». 
Είχε μαζεμένο υλικό από μικρός όταν έμενε στην Γαρίτσα.

Το βιβλίο εξέδωσε σε εκατό αντίτυπα ένας φίλος του τυπογράφος και τα μοίρασε δωρεάν  σε φίλους και γνωστούς. 

Βλέπεις καμιά φορά κάτι μαντραχαλους με κοντά παντελόνια και τρίχες στα πόδια να κάνουν σκειτμπορντ έξω από το Σαν Τζιάκομο  και δεν ξέρεις με ποιόν να κλάψεις . Με τον Μένιο που ανέβαινε με την καρέτα τον ανήφορο στον Αγιαντώνη  η με αυτούς.

Ο Μένιος εξήχθη από το νοσοκομείο και μερικές μέρες μετά πέθανε.

Καθώς πέρναγα από την πιάτσα είδα την αφισέτα.

«Το πολυαγαπημένο μας πατέρα κλπ κλπ
Μένιο Πανδή (Φριτόλο)

Θανόντα χθες κηδεύομεν αύριον.» 

Δεν υπάρχουν σχόλια: