Τα πάντα γύρω από την Λουτσίντα

Η "Λουτσίντα"  ήταν  ένα καραβάκι που πήγαινε στους Παξούς τα παλιά χρόνια.

Όταν πέρναγε τον κάβο της Λευκίμμης κούναγε πολύ εξαιτίας της μονίμως ταραγμένης θάλασσας.

Έκτοτε όποια γυναίκα κουνιόταν στον δρόμο οι γειτόνισσες έλεγαν ότι "κουνιέται σαν την Λουτσίντα”.

Η Γνωστή μας Λουτσίντα της πλατείας υπήρξε μια γραφική φιγούρα της νεώτερης Κέρκυρας που βαφόταν έντονα και εξαιτίας μιας δυσλειτουργίας του ποδιού της κούτσαινε με έναν  ιδιαίτερο τρόπο που είχε σαν αποτέλεσμα να της προσάψουν το ψευδώνυμο αυτό.

Η Λουτσίντα της γειτονιάς μου (η γνωστή γατούλα) ήρθε για πρώτη φορά μικρό γατάκι ακόμα σέρνοντας τα δύο πισινά του πόδια. Την είχε πατήσει αυτοκίνητο. Επέζησε και έγινε καλά. Όταν ετέθη το ζήτημα τη βαπτίσεως την ονομάσαμε Λουτσίντα τόσο για το παλιό τραύμα στα πίσω πόδια όσο και για το παρδαλόν του τριχώματός της.

Αργότερα  γκαστρώθηκε και αναγκαστήκαμε να την πάμε για καισαρική επειδή δεν μπορούσε να γεννήσει.

Έγινε έρανος στην γειτονιά και έβαλαν όλοι από πέντε ευρώ.

Οι μόνιμοι καφενόβιοι του καφενείου της γειτονιάς.

Ο Σύλλογος μελισσοκόμων

Ο Σύλλογος κυνηγών

Ο Μιχάλης ο ταπετσιέρης.

Οπαδοί του ΑΟ Κέρκυρα

Η κυρία Ειρήνη που καθαρίζει την σκάλα της πολυκατοικίας και πολλοί άλλοι.

Συγκεντρώθηκε το ποσόν των εκατό ευρώ και η Λουτσίντα έκανε την επέμβαση  σε ιδιωτική κλινική με όλες τις ανέσεις.

Ο Αλήτης που την γκάστρωσε δεν ξαναφάνηκε στην γειτονιά.

Αναρτώ και φωτογραφία κατόπιν απαιτήσεως της Ελένης (εκ Λέσβου) που το ζήτησε.