Ετοίμασα σήμερα ένα βιντεάκι με ένα πολύ ωραίο τραγουδάκι που ασχολείται με ένα ασυνήθιστο και δύσκολο θέμα. Ο Ποιητής είχε πάντα την πεποίθηση της παντοδυναμίας του τυχαίου.
Πολλοί, βέβαια, αναρωτήθηκαν για το αν «ο θεός παίζει ζάρια;» και άλλοι, πολλοί περισσότεροι, βιάστηκαν να απαντήσουν με ένα ναι η με ένα όχι.
Ο Θεός βέβαια μπορεί να κάνει ότι θέλει και, δυστυχώς για αυτόν, δεν ρωτάει κανέναν. Φαντάζομαι ότι αν παίζει ζάρια μάλλον θα παίζει μόνος του, πράγμα μάλλον δύσκολο ακόμα και για έναν Θεό.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν βρει τον τρόπο να το λύσουν αλλά αυτό όμως, το θέμα της μοναξιάς του ενός Θεού, δεν αφορά το σημερινό μας post και έτσι επιστρέφουμε άρον-άρον στο εξαιρετικό αυτό ποίημα που αποτελεί έναν ύμνο στην "παντοδύναμη τυχαιότητα".
Εγώ προσωπικώς δεν συμμερίζομαι την άποψη του ποιητή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ποίημα δεν είναι εξαιρετικό.
Υπάρχουν σημεία στην μετάφραση που το αδικούν εξαιτίας του ότι δεν υπάρχουν ανάλογες εκφράσεις στην γλώσσα μας .
Όταν, για παράδειγμα, λέει ότι η «μανταμαντορέ» πληρώνει το λογαριασμό της ζωής της με τις «σακούλες» των ματιών της , στην Ιταλική οι «σακούλες» αυτές είναι συνώνυμες με τα πορτοφόλια η τις τσέπες, όπου δεν υπάρχουν λεφτά, αλλά είναι γεμάτες με φωτογραφίες αμφίβολων ονείρων.
Πολλοί, βέβαια, αναρωτήθηκαν για το αν «ο θεός παίζει ζάρια;» και άλλοι, πολλοί περισσότεροι, βιάστηκαν να απαντήσουν με ένα ναι η με ένα όχι.
Ο Θεός βέβαια μπορεί να κάνει ότι θέλει και, δυστυχώς για αυτόν, δεν ρωτάει κανέναν. Φαντάζομαι ότι αν παίζει ζάρια μάλλον θα παίζει μόνος του, πράγμα μάλλον δύσκολο ακόμα και για έναν Θεό.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν βρει τον τρόπο να το λύσουν αλλά αυτό όμως, το θέμα της μοναξιάς του ενός Θεού, δεν αφορά το σημερινό μας post και έτσι επιστρέφουμε άρον-άρον στο εξαιρετικό αυτό ποίημα που αποτελεί έναν ύμνο στην "παντοδύναμη τυχαιότητα".
Εγώ προσωπικώς δεν συμμερίζομαι την άποψη του ποιητή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ποίημα δεν είναι εξαιρετικό.
Υπάρχουν σημεία στην μετάφραση που το αδικούν εξαιτίας του ότι δεν υπάρχουν ανάλογες εκφράσεις στην γλώσσα μας .
Όταν, για παράδειγμα, λέει ότι η «μανταμαντορέ» πληρώνει το λογαριασμό της ζωής της με τις «σακούλες» των ματιών της , στην Ιταλική οι «σακούλες» αυτές είναι συνώνυμες με τα πορτοφόλια η τις τσέπες, όπου δεν υπάρχουν λεφτά, αλλά είναι γεμάτες με φωτογραφίες αμφίβολων ονείρων.
.
* Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το (καλύτερο του είδους) βιβλίο του Βασίλη Γκέκα "Κοσμική τάξη και χάος" έχει εξαντληθεί αλλά πάντα υπάρχει τρόπος.
Η μετάφραση είναι δική μου, η μοναδική στην Ελληνική, και αναλαμβάνω την ευθύνη , μωρά μου.
4 σχόλια:
Θα σπεύσωμεν...
Πολύ ωραίο,σου κολλάει η μελωδία και το βόλτα λα κάρτα!
(Και ο χριστιανισμός το έχει λύσει το πρόβλημα της μοναξιάς, ο Θεός είναι τριαδικός. Απομένει να το λύναμε και μερικοί θνητοί που είμαστε μόνοι μέσα στο πλήθος και γενικά κάποιος πρέπει να μας μάθει τρόπους κτλ:)
Καλημέρα και καλό μήνα!
χα!!
ρε τον τριαδικό θεό!!! σωστή!
Άσχετο, αλλά να δω τωρα που κοβουνε (εντελως) τους μισθους στους παπάδες (θα κρατάνε, λέει, το "λαϊκό" τους επαγγελμα για τα προς το ζην, αφού η εκκλησία, ή το κράτος;, δεν θα τους πλερώνει πλέον), πόσα απιδια πιανει ο σακος!
Καλά βρε Μαρίτσα, γιατί τόση χαρά με το ότι θα κοπούν οι μισθοί στους παπάδες;Και σαν τι θα γίνει δηλαδή;οι πιστοί θα πληρώνουμε για την Εκκλησία, απλό είναι, κάτι σαν την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ π.χ. Καλησπέρα, πολλά φιλιά και να είστε καλά!
Δημοσίευση σχολίου