Πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 2010 ο ο Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ, ένας από τους σπουδαιότερους αμερικανούς συγγραφείς.Η ποιήτρια και μεταφράστρια του βιβλίου Τζένη Μαστοράκη έγραψε στα "ΝΕΑ".
«Από το 1951 μέχρι σήμερα ο Χόλντεν* μεγάλωσε γενιές μεγάλων και παιδιών, αγαπήθηκε από επαναστατημένους μαθητές, μεσόκοπες νοικοκυρές και ψυχοπαθείς δολοφόνους, έγινε σχολικό ανάγνωσμα, απαγορεύτηκε, καθυβρίστηκε, αποθεώθηκε, κι έχει ακόμα μπροστά του μια μακριά και περιπετειώδη ζωή.
"Όταν ο Χάρι Πότερ θα βγαίνει στη σύνταξη, ο Χόλντεν Κόλφιλντ θα είναι ακόμα έφηβος», λέει ένα χαριτωμένο σύνθημα που διάβαζα χρόνια πριν στο Ίντερνετ. Και το πιστεύω. Κάπως έτσι θα γίνει.
Ο Σάλιντζερ έζησε απομονωμένος, ούτε ξέρω πόσα χρόνια, εκεί στο Μέιν, στο Κόρνις. Μέχρι αυτή την Πρωτοχρονιά που έκλεισε τα 91 του.
Πολιορκημένος από παθιασμένο φοιτητόκοσμο, αλλά και από αδιάκριτους που προσπαθούσαν να κλέψουν μια οργισμένη φωτογραφία του ή να φτιάξουν ένα φανταστικό βιβλίο για μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ.
Μηνύοντας το σύμπαν, όταν αγρίευαν τα πράγματα. Τριγυρισμένος από φήμες για τα αμέτρητα βιβλία που έγραφε στο μεταξύ. Και για τα πελώρια χρηματοκιβώτια που είχε στο γραφείο του και φύλαγε όλα τα ανέκδοτα χειρόγραφά του. Καθυβρισμένος από τους άλλοτε δικούς του ανθρώπους: μία σύζυγο, μία κόρη (ο γιος του, αν θυμάμαι καλά, κράτησε αποστάσεις από τις γυναίκες της οικογένειας) και μια πρώην αγαπημένη που ήθελε (προπάντων) να γίνει συγγραφέας.
Ο Σάλιντζερ πρέπει να πλήρωσε ακριβά και τον Χόλντεν και την επιτυχία του Χόλντεν. Όμως πολύ πιο ακριβή παραμένει, για μένα, η σιωπή του όλα αυτά τα χρόνια.Και γι΄ αυτήν τη σιωπή είναι σπουδαίος ».
* Ο Χόλντεν Κόλφιντ είναι ο έφηβος ήρωας του βιβλίου του J.D.Salinger "Ο φύλακας στη Σίκαλη" το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Το Βιντεάκι έφτιαξε ο Παναγιώτης Περιστέρης και αναφέρεται στο βιβλίο του Σάλιντζερ "Τέλεια μέρα για μπανανόψαρα".
Τέλειο!
5 σχόλια:
Εγώ πάντως δεν θα τον συγχωρέσω ποτέ τον Σάλιντζερ α)για αυτή τη σιωπή του και β)γιατί έβαλε τον ήρωα να αυτοκτονήσει. Δεν θα κάνει ό,τι θέλει ο καθένας εδώ πέρα! (ε, τότε να μην ξαναφάς σκόρδα,όπως έλεγε κι ένας φίλος μου στον πατέρα του ο οποίος συνήθιζε να τρώει συνέχεια σκόρδα και να λέει τη φράση αυτή στα παιδιά για όλα τα υπόλοιπα θέματα πλην των σκόρδων). Καλησπέρα.
Έγραφε γιατί του άρεσε να γράφει.
Ούτε για να ανεβάσει το επιπεδο του λαού,ούτε για να γίνει διάσημος ούτε για να πλουτίσει.
Σύμφωνοι και εμείς το ίδιο κάνουμε.
Είχε μυνήσει όμως και την υπόλοιπη Αμερική γιατί του κλέβανε τα πνευματικά του δικαιώματα.
Σύμφωνοι και ο Σολωμός στα δικαστήρια έτρεχε.
Όσον αφορά το τελευταίο. Καλά έκανε. Η αυτοκτονείς η βάζεις τον ήρωά σου να το κάνει. Για κάποιον που ζεί αποκλειστικά στην δική του πραγματικότητα το ίδιο είναι.
Τροβατόρε, και ο ίδιος και ο ήρωας του όπως λες ακριβώς,θα καταλάβαινε πολύ καλά ότι ο άνθρωπος που δείχνει η ταινία του μετεικάσματος είναι αξιολύπητος και αξιαγάπητος μαζί:ο Σέϋμουρ το λέει, έλεγε στα αδέλφια του να σκέφτονται όταν κάνουν τις εκπομπές μια γυναίκα χοντρή που δεν μπορεί να κουνηθεί κτλ.
Γιατί να αυτοκτονήσει ένας άνθρωπος ή ένας ήρωας που το λέει αυτό; θα έπρεπε να του κάνει το ίδιο είτε ζούσε,είτε όχι από την άποψη του πόνου εννοώ ή της επικοινωνίας (γιατί υποννοείται ότι ο Σέϋμουρ αυτοκτόνησε επειδή κάτι δεν πήγαινε καλά με την γυναίκα του, και γιατί έκανε ψυχανάλυση έλεγε στο Φράννυ και Ζούϊ). Κι αν δεν του έκανε το ίδιο θα έπρεπε να το πει.
Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ξέρουμε πώς και γιατί πήρε τη θεμελιώδη απόφαση (μπορεί να του έκανε όντως το ίδιο) και το καλύτερο είναι ότι δεν έχω εγώ τα κλειδιά του παραδείσου. Ελπίζω να το συζητήσει το θέμα με τον Ρουμπλιώφ που η ταινία του Ταρκόφσκι τουλάχιστον δείχνει ότι έκανε μια από τα ίδια αλλά στο τέλος αυτός το διόρθωσε κάπως:) Καλησπέρα.
Ευχαριστούμε για την πληροφορία, ναι εμείς που δεν έχουμε διαβάσει ακόμα τον εν λόγω κύριο...οκ, ο δολοφόνος είναι ο μπάτλερ (και μετά αυτοκτονεί κιόλας)!!
Ωπ,συγγνώμη Μαρίτσα, δεν είχα αντίληψη ότι μπορεί να ενοχλεί η αποκάλυψη της πλοκής. Δεν θα το ξανακάνω. Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου