Τι απέγινε η Νίνα ;

 Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί  (με αποδείξεις)  τι απέγινε η Νίνα.

Η Νίνα χάθηκε σαν να αναλήφθηκε στους ουρανούς.

Μαζί της χάθηκε και ο ανώνυμος και σιωπηλός σύντροφός της.

Τότε εμείς ήμασταν δεκαέξι χρονών.  

Η Νίνα πρέπει να ήταν εικοσιπέντε πλάς.

Τουτέστιν , αν επέζησε τότε , σήμερα  θα είναι καμιά εβδομηνταπενταριά  χρονών.

Η Νίνα ήταν η ιδρυτής, διευθύντρια,  εκφωνήτρια , καθαρίστρια, καφετζού, μαγείρισσα  και παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών του θρυλικού «Ράδιο Νίνα».

Εξέπεμπε  στις περιοχές Νέος  Κόσμος, Κουκάκι , μισή Καλλιθέα , Άνω Δάφνη , Μπραχάμι (το μισό)  καθώς και στη  Νέα Σμύρνη.

Για το «στούντιο» της Νίνα είχαν ακουστεί πολλά.

Άλλοι έλεγαν ότι ήταν σε ένα πλυσταριό στην «Φρατζή» πίσω από του Φιξ.

Οι πιο ευφάνταστοι έλεγαν ότι ήταν σε μια..σπηλιά πίσω από την εκκλησιά του αϊ Γιώργη και την κεραία την είχε βάλει απάνω στο καμπαναριό.

Η αλήθεια ήταν ότι το στούντιο του «Ράδιο Νίνα»  ήταν σε ένα εγκαταλελειμμένο και μισοερειπωμένο διώροφο νεοκλασικό  στην «Μάχης Αναλάτων» απέναντι από εκεί που σήμερα βρίσκεται ο Σκλαβενίτης.

Το μάθαμε όταν έγινε η πολιορκία του σταθμού , η σύλληψη της Νίνας και του άγνωστου συντρόφου της.

Σίγησε,  για πάντα,   λίγους μήνες μετά το Πολυτεχνείο.

Υπήρχαν πολλοί  πειρατικοί σταθμοί στην Αθήνα τότε.

Κάποτε πρέπει να γραφτεί η ιστορία τους.

Για την ακρίβεια , τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης  τότε  ήταν χωρισμένα σε δύο κατηγορίες .

Η ΥΕΝΕΔ  (η νόμιμη )  και όλοι οι άλλοι (οι παράνομοι).

Πολλοί πειρατές  εξέπεμπαν  σαχλοτράγουδα  με ανόητες αφιερώσεις .

Αυτοί τα κατάφερναν (κουτσά στραβά)  να μένουν  σε καθεστώς  ημιπαρανομίας.

Άλλοι  εξέπεμπαν ρόκ μουσική με κανένα σχόλιο ενδιάμεσα για την ιστορία του συγκροτήματος.

Η Νίνα ήταν αλλιώς.

Η Νίνα ήταν θρύλος προτού  ακόμα γίνει γνωστός ο Σάκης ο Ταρατσόβιος στο Περιστέρι .

Η Νίνα  εξέπεμπε ψαγμένη ροκ , λαϊκά και …δημοτικά.

Λίγο πριν την σύλληψη της, δε,   έβαλε και … δελτίο ειδήσεων.

Θυμάμαι μια φορά που   η Νίνα  μετέδωσε μια είδηση για  «βόμβες που κατέστρεψαν  το  σουπερ μάρκετ του Αμερικάνικου στρατού στο Δουργούτι με δεκάδες νεκρούς».

Όσοι μέναμε εκεί κοντά, βέβαια,  ξέραμε ότι επρόκειτο για μια βόμβα-στρακαστρούκα  που έσκασε μέσα σε σκουπιδοτενεκέ στην γωνία  έξω από το σούπερ μάρκετ με τραυματία έναν υπάλληλο που βγήκε να πετάξει τα σκουπίδια.

Οι πιο μακρινοί ακροατές του «Ράδιο Νίνα»  θα νόμιζαν  ότι ξεκίνησε η ένοπλη σύγκρουση για την ανατροπή του (σάπιου) συστήματος.

Συμβαίνουν, όμως,  αυτά.

Η Νίνα, πάντως,  παρέμεινε ένα μυστήριο των νεανικών μας χρόνων.

Δεν ήταν που ήταν μάλλον η μόνη γυναίκα στον ανδροκρατούμενο  χώρο των πειρατών αλλά περισσότερο ήταν ότι το «Ράδιο Νίνα είχε βάθος και άποψη».

Πολλοί έλεγαν ότι ονομάστηκε έτσι εξαιτίας της Νίνα Σιμόν.

Άλλοι πάλι έλεγαν ότι η μυστηριώδης Νίνα έβαζε σπάνια μπλουζ οπότε μάλλον το ψευδώνυμο δεν είχε σχέση.

Η Νίνα εξασφάλιζε νέους δίσκους από το παράνομο εμπόριο (ναυτικοί κλπ).

Θυμάμαι, εκεί πρώτο ακούσαμε  ολόκληρο το  Aqualung και το μυθικό «Locomotive Breath».

Βλέπαμε στον ύπνο μας τρελαμένους προφήτες να ουρλιάζουν για τρομακτικά τρένα που μας οδηγούν στο άγνωστο και στην καταστροφή.

Γύρω από την Νίνα είχε  δημιουργηθεί αυθόρμητα ένα απίστευτο δίκτυο φανατικών  ακροατών που ήταν ταυτόχρονα  υποστηρικτές και πληροφοριοδότες.

Όταν εμφανιζόταν η «Καναδέζα» με το ραδιογωνιόμετρο στου Φίχ , σε ελάχιστα λεπτά το ήξεραν παντού σε τέσσερις πολυπληθείς συνοικίες.

Η Νίνα  έκλεινε τον σταθμό και συνέχιζε όταν έφευγαν  άπρακτες οι δυνάμεις του σκότους.

Πάντα όμως, στην ιστορία,  υπάρχει ένας προδότης.

Άλλοτε τον λένε Ιούδα, η Εφιάλτη, η Βρούτο, η Κουίσλιγκ.

Εδώ τον  έλεγαν «Περιπτερά».

Ως γνωστόν οι περιπτεράδες εκείνα τα χρόνια ήταν οι χαφιέδες του κράτους.

Έτσι , που λέτε, κάποια μέρα εμφανίστηκαν ξαφνικά στην γειτονιά  οι δυνάμεις του σκότους χωρίς ραδιογωνιόμετρο.

Πολιόρκησαν από όλες τις μεριές το  στούντιο του «Ράδιο Νίνα»  και κάλεσαν με ντουντούκες τους δύο πειρατές να βγουν έξω με τα χέρια ψηλά.

Εν τω μεταξύ το «Ράδιο Νίνα» συνέχιζε να εκπέμπει σαν να μην συνέβαινε  τίποτα. 

Όλη η συνοικία  άκουγε το  ραδιόφωνο και παρακολουθούσε την σκηνή με κομμένη την ανάσα.

Κάποια στιγμή εξέπνευσε η διορία και οι πάνοπλοι υπηρέτες του κράτους  έσπασαν την ξύλινη εξώπορτα και εισέβαλαν  στο  σπίτι.

Εκείνη την στιγμή  η  Νίνα είχε βάλει Νίκο Ξυλούρη και το τραγούδι  « Αγρίμια και αγριμάκια μου».

«Υπό αυτάς τας συνθήκας» , αγαπητοί μου,  διαμορφώθηκαν οι σχέσεις μας με τα ΜΜΕ και παραμένουν ισχυρές μέχρι σήμερα.