Βάνα

Η Βάνα ήταν μια στρουμπουλή κοπελίτσα που έμενε σε μια μονοκατοικία με κήπο.

 

Ο κήπος είχε νεραντζιές  , ένα δύο λεμονιές και πολλές τριανταφυλλιές με τριαντάφυλλα διαφόρων χρωμάτων.

 

Η Βάνα ήταν ασπριδερή  και αφράτη ακόμα και το κατακαλόκαιρο.

 

Έγραφε και ποιήματα.

 

Δακρύβρεχτα κοριτσίστικα ποιήματα   γεμάτα ευαισθησία  απελπισία και έρωτα.

 

Μου χε δώσει και μερικά  γραμμένα σε πολυτελές κίτρινο χαρτί  και στην κορυφή είχε κολλημένο με σελοτέιπ και ένα φυλλαράκι  τριανταφυλλιάς  από τον κήπο της.

 

Με την Βάνα «τάχαμε»  τον εφιαλτικό   εκείνο καιρό της  δοτικής και  των τριτόκλιτων ρημάτων.

 

Χωρίσαμε (ένα δειλινό με δάκρυα στα μάτια) για.. ιδεολογικές διαφορές .

 

Η Βάνα γράφτηκε στον «Ρήγα Φεραίο» (τον Βελεστινλή) και εγώ γράφτηκα στην ΠΠΣΠ.

 

Χάος μας χώριζε πλέον.

 

«Η αγάπη μας ήταν γραφτό να γίνει δύο κομμάτια»

 

Έτσι…

..με μιαν αρχιτεκτόνισσα 

ένα τραγούδι ετόνισα

να μην στο πω να μην στο πει

ανήκει στην πιπισιπί.»

 

Η ΠΠΣΠ («πιπισιπί» για τους νεώτερους)  αποτελούταν από σκληροτράχηλους αγωνιστές με παχιά μουστάκια.

 

Ειδικά οι «Μαοϊκοί»  το πρόσεχαν πολύ το θέμα του μουστακιού.

 

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με άλλους τρόπους  .

 

Οι Μαοϊκοί , βέβαια, έχουν εκλείψει ως είδος αλλά έχουν εμφανιστεί άλλοι.

 

Βλέπεις στην τηλεόραση ένα «κτήνος»  γεμάτο τατουάζ  στα χέρια, στα πόδια στο λαιμό, στο κούτελο , παντού ,  να τυλίγει ντολμαδάκια  με προσεκτικές κινήσεις   σε μια εκπομπή μαγειρικής.

 

Η ακόμα έναν καμαρωτό  «αναρχικό» με μαλλιά  ράστα  τύπου Τζαμάικα να παριστάνει τον ανατροπέα του συστήματος σε εκδηλώσεις που έμειναν δηλώσεις .

 

Σε κάθε περίπτωση , τα ράστα ποτέ δεν κάνανε τον παπά. 

 

 

Έκρυβα, που λέτε ,  τον παράνομο και αντεπαναστατικό  δεσμό μου  με την Βάνα μέχρι που  «δεν πήγαινε άλλο».

 

Πέρασαν τα χρόνια και η Βάνα έμεινε μια ασπριδερή και αφράτη ανάμνηση  στο σιδερένιο πορτόνι του μικρού κήπου.

 

Έτσι πρέπει να μείνει  για πάντα.

 

Νόμιζα ότι είχα αφήσει πίσω μου την Βάνα ώσπου αργότερα γνώρισα χιλιάδες  Βάνες.

 

Βάνες ατμού

Βάνες νερού

Βάνες λαδιού

Βάνες  τεσσάρων ιντσών

Βάνες  εννέα ιντσών

Βάνες χειροκίνητες απλές

Βάνες ηλεκτρομαγνητικές

 

Ήταν μια εποχή που έβλεπα και στον ύπνο μου Βάνες.

 

Μεγάλη κατάρα!

 

Κάποτε έφυγα από όλα αυτά και νόμιζα ότι είχα αφήσει οριστικά πίσω μου τις Βάνες.

 

Πέρασαν τα χρόνια και ήρθε ο καιρός κάποιων  δημοτικών και περιφερειακών εκλογών.

 

Τότε συναντώ ξανά την Βάνα.

 

 

Εκεί που δεν το περίμενε κανείς και  ενώ  η ανθρωπότητα έμπαινε ως συνήθως σε μια νέα εποχή,  ανακοινώνονται οι υποψηφιότητες για τον πάρεδρο της κοινότητας .

 

Η «Δεξιά» κατεβάζει για υποψήφιο πάρεδρο έναν γιγαντόσωμο και καλόκαρδο  ξυλοκόπο που μοιάζει με τον Πώλ Μπανυάν και  που δεν θα ησυχάσει αν δεν κόψει και την τελευταία ελιά.

 

Η «Αριστερά» κατεβάζει έναν σκυθρωπό και αγέλαστο βιρτουόζο  του Τρισέτε*.

 

Το χωριό χωρίζεται ως συνήθως σε δύο στρατόπεδα σε μια μάχη υπέρ βωμών και εστιών.

 

Παρακολουθώ από το παράθυρο μου κινήσεις ασυνήθιστες .

 

Ασύλληπτα σκάνδαλα αποκαλύπτονται που δεν τα βάζει ο νους του ανθρώπου.

 

Συνωμοτικές συναντήσεις  σε μισοσκότεινες κουζίνες.

 

Παράξενες  μεταμεσονύκτιες επισκέψεις που είχαν διακοπεί για χρόνια.

 

Προφυλάξεις.

 

«Ασφαλώς και δεν πρέπει

να μας δούνε παρέα»

 

Πύρινες δημοσιεύσεις στο Φέισμπουκ που καλούν σε πανστρατιά τον λαό.

 

Μυστικοί ανεπαίσθητοι  εκβιασμοί  και  μεγάλες υποσχέσεις .

 

Σκανδαλώδεις μετακινήσεις .  

 

Επιστρατεύονται ακόμα και φοβερές μετεμφυλιακές μνήμες για να πεισθούν  οι ταλαντευόμενοι.

 

Το δηλητήριο απλώνεται στις φλέβες των υποψηφίων και των συνοδοιπόρων τους  και κινδυνεύεις  , αν δεν προσέξεις με ποίον μιλάς,  να σε κατατάξουν στο αντίπαλο στρατόπεδο.

 

Όλη η κουβέντα γίνεται για να καταμετρήσουν τα κόμματα τις δυνάμεις τους.

 

Την επομένη δεν θα υπάρχει τίποτα και κανείς.

 

Η ζωή θα συνεχιστεί και κανείς δεν θα θυμάται ούτε καν ποιος είναι ο εκλεγείς.

 

«Τώρα παίζονται όλα».

 

Την ισορροπία κρατούν όσοι αντιμετωπίζουν την κατάσταση με χιούμορ και σαρκαστική διάθεση.

 

Τελικά νικάει ο «δεξιός» και καταλαμβάνει την έδρα του πάρεδρου.

 

Σηκώνεται σοβαρός από τον θρόνο του και ακουμπάει τα ροζιασμένα χέρια του στο λιγδιασμένο  ξύλινο  μετεμφυλιακό τραπέζι του Τρισέτε.

 

 Κοιτάζει βλοσυρός τους παρευρισκόμενους και λέει μεγαλοψύχως και με βαριά φωνή.

 

«Θα είμαι Πάρεδρος όλων των χωριανών».

 

Οι αρμοδιότητες της «τοπικής αυτοδιοίκησης»  είναι να εξασφαλίζει την ομαλή τροφοδοσία του χωριού με νερό.

 

Ήρθε η ώρα των μεγάλων αλλαγών.

 

Θα ανοιγοκλείνει την βάνα και θα τοποθετήσει και ρυθμιστή πιέσεως.

 

Μια υπερσύγχρονη συσκευή που προστατεύει τα καζανάκια του λαού από την υπερβολική πίεση του νερού της προηγούμενης και ανάλγητης τοπικής διακυβέρνησης .

 

Μια νέα εποχή αρχίζει. 

 

 

 

*Κερκυραϊκό παιχνίδι της τράπουλας.