Έτσι είναι αδελφέ...μιας και πιάσανε και μένα τα υπαρξιακά μου ,καταθέτω με την σειρά μου ,πως αξία έχει πιο πολύ ότι δεν έχει μάζα ,ότι την αποκτά με σκέψεις και θύμησες απ'τα παλιά.....
Τι έγινε ρε παιδιά; Πέρυσι και εγώ έχασα τον δικό μου 60 χρονών από το τσιγάρο! Τα θερμα μου συλλυπητήρια αδελφέ...ξέρω εγώ πολύ καλα πως σκατά θα νιώθεις!!!
Τι φράση κι αυτή του αγαπημένου Φελίνι... τόσο απλά, τσακίζει κόκαλα.
Όσο για τις μέσπολες ναι, τις λενε και νέσπολες,σε όλη σχεδον τη Δυτική Ελλάδα, προφανώς Ιταλική επιρροή. Να ζείς να τον θυμάσαι τον πατέρα σου.Οταν έφευγε σιγά σιγά ο δικός μου,κοίταζα μια τριανταφυλλιά εξω απ' το μπαλκόνι του, ανθησμένη,και σκεφτόμουν,'οι πίσω ρίζες μου σαπίζουν τα λουλούδια πάνω μου ανθίζουνε, κι εφερα στο μυαλό τον γιό μου...
"Αν δεν αξίζει αυτό το χαλίκι,
Έτσι είναι αδελφέ...μιας και πιάσανε και μένα τα υπαρξιακά μου ,καταθέτω με την σειρά μου ,πως αξία έχει πιο πολύ ότι δεν έχει μάζα ,ότι την αποκτά με σκέψεις και θύμησες απ'τα παλιά.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φιλαλήθη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς έτσι!
Την προηγούμενη τετάρτη πέθανε ο πατέρας μου.
Συλλυπητήρια αγαπητέ Τροβατόρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω. Πέρσι έχασα και εγώ τον πατέρα μου.
Κουράγιο.
Τι έγινε ρε παιδιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρυσι και εγώ έχασα τον δικό μου 60 χρονών από το τσιγάρο!
Τα θερμα μου συλλυπητήρια αδελφέ...ξέρω εγώ πολύ καλα πως σκατά θα νιώθεις!!!
να σκέφτεστε ότι ζήσαν πολύ, ζήσαν έντονα, ζήσαν δυο ζωές...
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ αυτό σκέφτομαι για τη μητερα μου που έφυγε 55 χρονών
καλημέρα
Συλλυπητήρια κι από μένα Τροβατόρε.Και μαζί με τα ανωτέρω σχόλια κι ένας στίχος του Κονιδάρη που λέει "Γελοίε τάφε,ο πατέρας ταξιδεύει".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι φράση κι αυτή του αγαπημένου Φελίνι... τόσο απλά, τσακίζει κόκαλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις μέσπολες ναι, τις λενε και νέσπολες,σε όλη σχεδον τη Δυτική Ελλάδα, προφανώς Ιταλική επιρροή.
Να ζείς να τον θυμάσαι τον πατέρα σου.Οταν έφευγε σιγά σιγά ο δικός μου,κοίταζα μια τριανταφυλλιά εξω απ' το μπαλκόνι του, ανθησμένη,και σκεφτόμουν,'οι πίσω ρίζες μου σαπίζουν τα λουλούδια πάνω μου ανθίζουνε, κι εφερα στο μυαλό τον γιό μου...
Λυπάμαι αφάνταστα, καλέ μου Τροβατόρε. Έχω ακούσει απίστευτες ομορφιές γι' αυτόν τον άνθρωπο. Ας είναι καλά εκεί που πετάει...
ΑπάντησηΔιαγραφή