Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 2011

Προσφέρω σήμερα στο κοινό μου τον Κουρέα της Σεβίλης (Largo al factotum della citta) με Ελληνικούς υπότιτλους .


Ο Κουρέας ανέβηκε για πρώτη φορά στην Κέρκυρα στην διάρκεια της επανάστασης ενάντια στην Αριστοκρατία και είναι μέχρι σήμερα μια από τις αγαπημένες όπερες των Κερκυραίων.

Ο Κουρέας της Σεβίλης είναι η ενσάρκωση του επαναστατημένου αστού, της ασυγκράτητης κοινωνικής δυναμικής της εποχής και της ιστορικής της αισιοδοξίας.


Ιδιαίτερα το αφιερώνω στον Αρχιμουσικό της "Μαντζαρος" και στα παιδιά της μπάντας που είχαν την ευγένεια και το θάρρος να αγνοήσουν  όλες τις εντολές των αρχών και να παρελάσουν ανάμεσα από τους εξεγερμένους Κερκυραίους.

Η "Μάντζαρος" προήλθε από τον "Ψυχαγωγικό συνεταιρισμό Κέρκυρας" το πρώτο σωματείο "για την ψυχαγωγία  της Εργατικής τάξεως" όπως έλεγε το καταστατικό του . 
 Ήταν ένα πολιτιστικό σωματείο που δημιουργήθηκε από μέλη του "Σοσιαλιστικού ομίλου Κέρκυρας" στα τέλη του προ προηγούμενου αιώνα (1880). 


Προσέφερε δωρεάν όργανα και φαγητό στα παιδιά της μπάντας που προερχόταν από τα φτωχότερα εργατικά στρώματα και ήταν η πρώτη μπάντα που δεχόταν κορίτσια. 


Συγνώμη για το μικρό τεχνικό λάθος στο τέλος του βίντεο

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Η Τάση υποταγής έχει πολλά ποδάρια

Το μέγεθος και το πάθος της κοινωνικής δραστηριότητας  μπορεί να μας μπερδεύει, ωστόσο τις τελευταίες μέρες η τάση υποταγής του λαού ήταν κυρίαρχη.

Εκδηλώνεται με φράσεις κλισέ όπως «Κατεβαίνω στην απεργία αλλά δεν πιστεύω ότι κάτι μπορεί να γίνει»…. «δεν γίνεται τίποτα με απεργίες μιας μέρας»…. «θα πληρώσω γιατί διαφορετικά , ότι και να γίνει , θα μου τα βάλουν στην εφορία»…. «..και ποιος να αναλάβει… όλοι ίδιοι είναι» …… «Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αμερική και με την Γερμανία» κ.ο.κ.

Αντανάκλαση του ρεύματος υποταγής εκδηλώνεται σε όλο το φάσμα του κινήματος.

Ηγεμονικό ρόλο του κινήματος υποταγής φιλοδοξούν να παίξουν τα κόμματα της καθεστωτικής Αριστεράς.

Η Τάση υποταγής στο ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ  εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο και με άλλα λόγια. Ουσιαστικά λένε «Η επανάσταση είναι κάτι μακρινό και ακαθόριστο, αυτό που επείγει είναι η ισχυροποίηση του κόμματος» τουτέστιν  «Να γίνουν τώρα εκλογές να πάρουμε ένα δυο βουλευτές ακόμα».

Η Τάση υποταγής  του Μπάχαλου εκδηλώνεται με ποιο φασαριόζικο τρόπο . Λένε  «Να εκδηλωθεί η οργή και ότι βρέξει ας κατεβάσει» Τουτέστιν  «Γενική επίθεση στους Μπάτσους χωρίς προορισμό»

Η Τάση Υποταγής των καταλήψεων εκδηλώνεται με στυλ «Γλυκιάς συμμορίας»  Τουτέστιν «κλείνομαι σε ένα χώρο κατάλληλα διακοσμημένο  και οδηγούμαι  εκ των πραγμάτων στην αυτοκτονία εν τέλει».

Η Τάση υποταγής του εναλλακτισμού με ύφος «καλλιεργώ βιολογικά ραπανάκια ως εναλλακτική πρόταση ζωής»  Τουτέστιν «έρχονται δύσκολες μέρες και πρέπει να έχουμε κάτι να τρώμε».

Η Τάση υποταγής της Συντεχνίας περικλείεται στην φράση «Υπεράνω όλων η ενότητα της ΕΛΜΕ» Τουτέστιν «Κλείνομαι στο σωματείο μου κι ας μου κόψανε το μισό μισθό …δεν βλέπεις τι γίνεται έξω?»

Μικρή νησίδα μιας ανολοκλήρωτης εξέγερσης και εκδήλωσης μιας τάσης απελευθέρωσης αποτέλεσε το «κίνημα των Πλατειών» . Γεμάτο αντιφάσεις , αφέλεια και πολιτική ανωριμότητα  έθεσε με στρεβλό και αδόκιμο τρόπο φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας.
Συνάντησε την καχυποψία τον χλευασμό την απόρριψη και την απομόνωση.

Είναι η μόνη αυθεντική λαϊκή απελευθερωτική κίνηση στις μέρες μας και συνετρίβη στις συμπληγάδες της υποταγής και του  αριστερού κακομοιρισμού.

Ότι και να γίνει είμαστε εδώ! 

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Το μπαρ της Χάιδω και τα τοξικά ομόλογα


Ο Καπιταλισμός πεθαίνει ιστορικά διότι αδυνατεί μέρα με την μέρα να εξουσιάζει τους εξουσιαζόμενους του.

Εξηγώ σήμερα και γραπτώς όσα είπα χτές βράδυ σε μια συμπαθή αγωνίστρια .    

Η Χάιντι είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις της, αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες -οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί- να πίνουν όσο θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα. Όποτε έχουν και όπως μπορούν. 

Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε λογιστικά βιβλία και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, χορηγεί δάνεια στους πελάτες της. 

Μαθαίνεται πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντι» (που, στα ελληνικά, θα τη λέγαμε Χάιδω!), και πολύς κόσμος αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά. 

Ένας νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα, αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της επιχείρησης το ποσό που θα προκύψει από την αποπληρωμή της πίστωσης που παίρνουν οι πελάτες και αυξάνει το δανειοληπτικό όριο της Χάιντι. Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ΄ ό,τι υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών.

Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα με τις ονομασίες «Πιοτ-ομόλογα», «Αλκ-ομόλογα» και «Εμετ-ομόλογα». Αυτά τα προϊόντα εμπορεύονται κατόπιν στις παγκόσμιες αγορές. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι περίεργες ονομασίες των ομολόγων και πώς αυτά είναι εγγυημένα. Ομως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά προϊόντα. 

Μια μέρα, παρ΄ όλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα «μάνατζμεντ ρίσκου», αποφασίζει και η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους πότες στο μπαρ της Χάιντι. Ομως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν, βεβαίως, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη Χάιντι, ούτε από τους τραπεζίτες. Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η Χάιντι δεν μπορεί να είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει χρεωκοπία. 

Το «Ποτ-ομόλογο» και το «Αλκ-ομόλογο» χάνουν το 95% της αξίας τους. Το «Εμετ-ομόλογο» πάει λίγο καλύτερα και πέφτει μόνον κατά 80%.
Οι προμηθευτές του μπαρ της Χάιντι είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα, διαφορετική κατάσταση.

Ο προμηθευτής των κρασιών χρεωκοπεί και εκείνος που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του. Η τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος, το οποίο αποφασίζεται να βρει τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο φόρο που επιβάλλει στους ημιεργαζομένους ,ημιανέργους η ανέργους πολίτες του.
Αυτοί αδυνατούν να τον πληρώσουν και χρεωκοπεί και το κράτος.

Η Χαιδω, η πρέπει να βρεί λεφτά να χρηματοδοτήσει τους πελάτες της ώστε να συνεχίσουν να πίνουν στο μπαράκι της , η να μοιράζει τα ποτά τζάμπα, η να το κλείσει

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Επιλογές


Ο Μιχάλης  είναι το είδος ανθρώπου που όλοι θα ήθελαν να είναι.
Πάντα χαρούμενος  είχε πάντα κάτι θετικό να πει.
Όταν κάποιος τον ρωτούσε πώς είναι , πάντα έλεγε "δεν θα μπορούσε καλύτερα".
Είχε αλλάξει πολλές φορές δουλειά .
Αν ένας από τους συναδέλφους του είχε μια κακή μέρα αυτός ήταν πάντα εκεί για να του δείξει την θετική πλευρά της κατάστασης.
Μια μέρα των ρώτησα:
"Δεν καταλαβαίνω....δεν μπορεί να είσαι πάντα τόσο σίγουρος ...πως το κάνεις?"
Μου απάντησε:
"Κάθε πρωί που ξυπνάω λέω στον εαυτό μου   "έχεις δύο επιλογές η να είσαι σε καλή η να είσαι σε κακή διάθεση" ...επιλέγω να είμαι σε καλή. 
Κάθε φορά που πάει κάτι στραβά μπορώ να επιλέξω να το παίζω θύμα η να διδαχθώ από την εμπειρία.
Επιλέγω να μάθω.
Κάθε φορά που κάποιος μου παραπονιέται μπορώ να δεχθώ τα παράπονα του η να του δείξω την θετική πλευρά της ζωής.
Επιλέγω να του δείξω την θετική πλευρά της ζωής.
"Ναι καταλαβαίνω -του απάντησα- αλλά είναι  τόσο  εύκολο?"
"Είναι- μου είπε- Τα πάντα είναι θέμα επιλογών."

Αλλάξαμε σπίτι και τον έχασα.  
Χρόνια αργότερα έμαθα ότι πήγαν να τον ληστέψουν στο σπίτι του.
Σε κάποια στιγμή πανικού τον πυροβόλησαν.
Μετά από οκτώ ώρες στο χειρουργείο και αρκετές βδομάδες στο νοσοκομείο γύρισε σπίτι.
Πήγα να τον δώ.
"Πώς είσαι?"- τον ρώτησα.
"Δεν θα μπορούσα να είμαι καλύτερα"- μου απάντησε.
Τον ρώτησα τί του πέρασε από το μυαλό όταν ήταν τραυματισμένος στο πάτωμα.
"Σκέφθηκα ότι είχα δύο επιλογές , να ζήσω η να πεθάνω, διάλεξα να ζήσω"
"Οι Γιατροί στο νοσοκομείο ήταν πολύ καλοί ...μου έλεγαν συνέχεια ότι όλα θα πάνε καλά.
Όταν είδα ,όμως, την έκφρασή τους μπαίνοντας στο χειρουργείο τρόμαξα.
Έπρεπε να πάρω μιαν απόφαση.
Μάγκες - τους λέω- διαλέγω να ζήσω...χειρουργήστε με σαν να είμαι ζωντανός. 

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Αν

Αν είσαι οδηγός φταίνε οι πεζοί.
Αν είσαι Θεός φταίνε οι θνητοί.
Αν είσαι αγρότης φταίνε οι πρωτευουσιάνοι.
Αν είσαι άνεργος φταίει ο εργαζόμενος.
Αν είσαι ντόπιος φταίνε οι μετανάστες.
Αν είσαι αδιόριστος φταίνε οι διορισμένοι.
Αν είσαι Έλληνας φταίνε οι Τούρκοι.
Αν είσαι επιβάτης φταίει ο ταξιτζής.
Αν είσαι διαβάτης φταίει ο φορτηγατζής.
Αν είσαι εδώ σου φταίει ο απέναντι.
Αν είσαι χριστιανός σου φταίει ο Εβραίος.
Αν είσαι Γερμανός σου φταίει ο Έλληνας.
Αν είσαι βόρειος σου φταίει ο νότιος.
Αν είσαι μέσα σου φταίει ο έξω.
Αν είσαι άσπρος σου φταίνε οι μαύροι.
Αν είσαι μαλάκας δεν σου φταίει κανείς αγαπητέ μου.